NIEUW
Nu ook jeugd training op woensdag van 19u tot 20u

Oudegem 4H "bijna" kampioen

Oudegem 4H won met 3-5 op het veld van The Flying Shuttles, de belangrijkste concurrent in het titeldebat in 4e provinciale. De weg naar de titel ligt nu volledig open.

Oudegem 3H versus De Mintons

Ik durf het blijkbaar toch, een verslag schrijven over wat later blijkt de zwaktste match te zullen zijn van Oudegem 3H. Oudegem 3H in huidige formatie was vanaf zijn bestaan tot zondag ll. onverslagen. Inderdaad, tot zondag, want toen kreeg de derde herenploeg een pandoering rond de oren: ze verloren met 0-8

Ploegkapitein Jan besefte dat het zou moeten gebeuren in de dubbels, zo kwamen we ook aan ons punten in de heenronde. Hijzelf en Lens wonnen in de heenronde gemakkelijk van het duo Bram (reeds B2) en Johan (B2), dus wou hij de kansen verhogen door zichzelf en Lens nogmaals te laten dubbelen met Karel. Deze strategie zou niet rendabel blijken. Iedereen verloor zijn dubbelspel in 2 sets. In elke wedstrijd ontbrak er wel iets: conditie, scherpheid, ritme en soms eens een klein beetje geluk. Jan en Lens kwamen in hun dubbel nog het dichtst bij een overwinning: ze lieten een 20-16 voorsprong wegschieten.

Na de dubbels wisten we dat het kwaad was geschied: Oudegem 3H is nooit supersterk geweest in het enkelspel. Dit werd in St.-Niklaas nog eens extra in de verf gezet. Lens, Chris en Koen verloren roemloos tegen een gelijk of hoger geklasseerde speler. Jan liet zijn vel nog het duurst verkopen en maakte er nog een mooie strijd van. Jammer genoeg was vooral het netspel van zijn tegenstander te sterk om een set te verzilveren.

jip, 0-8 verlies. Voor sommigen de grootste nederlaag ooit in hun badmintoncarriere. Maar iedereen was voor rede vatbaar en zag dat 3H (nog?) geen ploeg was om in 2e provinciale te spelen, daarvoor moet vooral het enkelspel een stuk beter.
zoals een zeker persoon op facebook: "Better luck next time"

finale voor Marleen en Natasja in Halle

Op het tornooi van Halle bereikten Marleen en Natasja de finale in het dames dubbel C1. Jammer genoeg konden ze hun kansen in de finale niet optimaal verdedigen door de spierblessure die Marleen opliep en de ontsteking van Natasja haar arm. Toch werd het nog 21-17 in de derde set.

Davy liet zich ook weer opmerken door samen met Petra Mussche de halve finale van het gemengd dubbel C1 te behalen. Ook een mooie prestatie, al beseft perfectionist Davy dat nooit volledig. Nog een halve finale was er voor Nathalie en Brenda in het dames dubbel D.

Oudegem 1H wint bij Zuid West

Donderdag 18 februari, een milde donderdagavond bracht ons naar het verre Hlewe, in het Nederlands wordt dit “Geluwe”. Wegens schandalig veraf, moesten sommigen, waaronder steller dezes, zich haasten om thuis te komen, tas klaar te nemen, te eten, en te vertrekken. Ook Bart had zich moeten haasten en dit zou hem nog parten spelen.

Verder deden Gert en Roel nog mee. Nils was nog steeds tactisch geblesseerd, Glenn zijn arm begint eindelijk terug tekenen van leven te vertonen, maar was nog niet goed genoeg om een match te spelen, en Michaël stond ergens op een skipiste zijn been te breken. Roel viel dus in en, zal later blijken, viel goed in.

We begonnen, zoals altijd, met de dubbels. Ik (Cedric) nam het op met Roel tegen Aurelien en Stijn, vlotte winst in 2 sets. Goed gespeeld. Bart en Gert waren ondertussen meer tegen zichzelf aan het spelen dan tegen Steve en Christophe. De 1ste set werd nog met 22-20 gewonnen, de 2de werd nipt verloren en ook in de 3de waren ze er aan voor de moeite.

Ik besloot Bart wat op te monteren, die jongen heeft ook nood aan affectie. We begonnen en eindigden goed tegen Aurelien en Christophe. Tegen het einde kwam zelfs Bart er door! Ook Gert en Roel wonnen in 2 sets, weliswaar 2 spannende sets.

1-3 na de dubbels, niet slecht, maar het had eigenlijk 0-4 moeten staan tegen een ploeg zonder Tom Segher, die liever naar de voetbal ging.

Bart begon tegen Steve, maar speelde vooral tegen zichzelf. 2x 21-8 verlies tegen een goeie tegenstander, maar Bart besefte achteraf toch dat het zijn slechtste match ooit was. Zou het vaderschap hem parten spelen? Bart, adoptie kan nog steeds.

Ondertussen had Roel in zijn 1ste set bakpao gemaakt van Stijn. De 2de set verliep stroever voor onze koene invaller, maar ook deze wist hij te winnen. 6 sets op rij ongeslagen in 2de liga voor de cap van de 2de ploeg! Hip hip hurray!

Gert nam het op tegen Aurelien, ik tegen Christophe. Aurelien liet al snel blijken veel beter te enkelen dan te dubbelen, en Gert had het zeer moeilijk. Ook Aurelien maakte bakpao van Gert in de 1ste set. Ik wist mijn 1ste set, na niet geweldig gespeeld te hebben, toch winnend af te sluiten met 18. Gert herpakte zich in de 2de set en maakte op zijn beurt bakpao van Aurelien. Ik speelde weer niet goed, kwam toch voor, maar besloot het uit handen te geven. Ook ik moest dus een 3de set spelen. Gert begon aan zijn 3de set met het nodige geroep en getier. De “vette slakken” waren niet op 1 hand te tellen en blijkbaar wist hij zich zo op te peppen. Winst in de 3set voor ons. Hupsakidee, 2 punten erbij. Ik speelde ondertussen nog voor de mooie ogen van de toeschouwers, spijtig dat het mannen waren. Toch won ik ook mijn 3de set. 4 enkels op rij winnen in 2de liga, waar gaan we dat schrijven? De wonderen zijn de wereld nog niet uit.

2-6 winst voor de 1ste ploeg. Een goeie zaak in het behoud, tegen deze ploeg moesten we altijd winnen. Daarna dronken we nog een “zwijntje” en aten nog een “stutje” in een pittoresk café. Het was plezant! Wuk? Jok!

Oudegem 2H blijft maar winnen! 5-3 tegen Beveren 1H

14 februari, en nu pas moesten we onze 1e competitieontmoeting van de heenronde afwerken. Ondanks de Valentijnsstress werd er toch naar deze match uitgekeken, al was het maar om de vorm waarin onze 2e herenploeg momenteel verkeert te bevestigen. Tegenstander was de eerste herenploeg van Beveren, een ploeg waar in de heenronde nog vlot met 2-6 van gewonnen werd, maar dit keer vreesden we toch een beetje dat het niet zo gemakkelijk zou gaan. Glenn is immers nog steeds een beetje gehandicapt, en ikzelf moest me ook tevreden stellen met een supportersrol wegens een spierverrekking. Er bleven gelukkig nog vier basisspelers over om de wedstrijd af te werken: Cedric, Bjorn, Jan en Roel. Maar ook hier waren er zorgen: de naweeën van de nu reeds legendarische Long Island Iced Tea-mannen-pokeravond zaten hier misschien voor iets tussen. Verdere details van het testosteron- en alcoholniveau gaan we niet geven, alleen zal Karels magistrale versie van het ros-beiaardlied ons eeuwig bijblijven. Of was het koning winter die Cedric 's vrijdags al op zijn gezicht liet gaan bij een sierlijke val op het perron van Oudegem-Centraal? Met pijnlijke schouder tot gevolg... En daar bovenop voelde Jan zich ook niet al te kiplekker.

Ce en Bjorn gingen van start tegen Wim en Pascal, 2 B1's. Van spanning was weinig sprake want er werd vlot gewonnen in 2 sets. Jan en Roel, de Waerens, namen het op tegen de broertjes Pouillon in de 4e dubbel. Deze match was echter een pak spannender. Na 2 sets stonden de bordjes in evenwicht. De 3e set was close, maar de Waerens lieten het op het einde een beetje uit handen glippen, spijtig verlies.
Cedric mocht nu met Roel aan de bak tegen Jo en Pascal. Verrassend vlotte winst in de 1e set werd gevolg door een gelijkopgaande 2e set. Maar Oudegem hield het hoofd koel en won de set met 22-20. Bjorn en Jan gaven op het aanpalende terrein het publiek in de 1e set niet het mooiste badminton van de avond. Een aanzienlijke dosis aan foutjes en te veel kansen weggegeven aan de tegenstanders. Maar de volgende 2 sets werd er slimmer en aggressiever gespeeld, met mooie winst tot gevolg!
3-1 na de dubbels, mooi op schema. Ondertussen stonden de supporters van Volleybalclub al luidruchtig op de tafels van de cafetaria te dansen. De "We are the champions" en "Heb je even voor mij" 's vlogen in het rond, samen met de pinten. Wat een gewonnen volleybalmatch en een stel jonge deernes allemaal niet kan teweegbrengen ;) Volgend jaar VC Oudegem terug in de ereklasse van het damesvolleybal!
En Zatten Dirk die danst op de tonen van Madness... het blijft een waar spektakel.

Nu toch eventjes terug wat concentratie voor de enkelmatchen. Bjorn was echter niet afgeleid door de dames, en begon goed aan zijn enkelmatch tegen Michiel. Deze match startte vroeg en zo nog eventjes duren. Later meer hierover ;) Ondertussen had Cedric al kipkap gemaakt van Jo in de 1e enkel. Jo kan soms fantastische technische dingen uit zijn raket toveren, maar kon het in dit matchje niet zo goed belopen. Cedric bleef rustig en maakte het vlot af in 2 korte sets.

Roel nam het op tegen Pascal, een B1 die al jaren meedraait. De eerste set was heel goed van Roel, met setwinst als beloning, maar nadien ging het moeilijker. Roel had last met de speelstijl en tactiek van Pascal en begon zelf ook meer fouten te maken. Spijtig verlies... Jan speelde een mooie 1e set tegen Steven. Het leek alsof Jan in zijnen hof stond te badmintonnen, en dat is bij hem heel positief bedoeld. In de 2e sets ging hij op zijn elan voort, tot plots het licht uitging. Jan trapte op zijn adem, het slechte gevoel van voor de match bleek terecht, en Jan ging in set 2 en vooral in set 3 fysiek ten onder.

4-3, we konden alleen nog rekenen op winst van Bjorn om de wedstrijd te winnen. Sies had weer zin in een thrillertje. Na vlotte winst in de 1e sets, had Bjorn een stevige mentale dip in de 2e. In de 3e set stond Bjorn telkens lichtjes voor, maar de stress speelde hem parten en Michiel kwam terug. Tot Sies op 19-18 besloot om mentaal de bovenhand te nemen door een verloren punt nog op miraculeuze wijze te redden in onvervalste Sies-style! Matchpunt, en koel afgemaakt. Toch een paar vreugdesprongetjes gezien en gedaan ;)

Het was nipt, de winst, maar zeker niet onverdiend. Dat konden we alvast met de volleybaldames gaan vieren. Die hadden immers het voorbeeld van hun supporters gevolgd en beklommen ook op luidruchtige wijze de tafels. De heren van Beveren zagen het graag gebeuren (wij zijn het immers al gewoon), ook moest Wim nog eventjes wegvluchten voor rondspattende schuimwijn... Maar het kon ons niet deren. We spelen nog altijd goed, ook met 2 gekwetsten. En nog altijd op schema voor het ultieme doel...

Abdijschool volzet

Op het ogenblik van dit schrijven zijn er reeds 344 spelers ingeschreven voor onze Ros Beiaard Badminton Cup. Dat betekent dat het tornooi voor 80% volzet is.

Overnachtingen aanvragen in de abdijschool is niet meer mogelijk. Het voormalige internaat is volledig volgeboekt.

Inschrijven kan nog tot eind februari of tot wanneer de inschrijvingen volzet zijn op deze link.

Verslag Oudegem H1 – Lokerse H1


Zondag, 7 februari, 20u. De 1ste herenploeg van Oudegem nam het op tegen de 1ste herenploeg van Lokeren. De ploegkapitein, Gert, had ons gesommeerd op tijd in de zaal te zijn, Nils wou namelijk eens testen hoe het met zijn lies ging. Niet goed, zo bleek, en Nils gaf forfait.
Hierdoor werd de hele opstelling omgesmeten en na lang gepalaver, sommigen waren blijkbaar niet overtuigd van de ernst van de blessure en zagen een tactisch manoeuvre, werd er eindelijk aangevangen.

Omdat geen enkele dubbel samen kon gespeeld worden, werd beslist om tegelijkertijd de mogelijke enkels ook te spelen. Hierdoor ontstond een vreemde situatie. Gert begon bv. aan zijn enkel zonder een dubbel gespeeld te hebben.

We gingen van start met de 4de dubbel, Michael en mezelf, Cedric. We speelden tegen Chris, aka Kasteel, en Jordy. In tegenstelling tot andere matchen begon het Oudegemse duo heel goed en eindigde ook heel goed. Vlotte, onvoorspelde winst met 14 en 13 was ons deel.
Gert werd intussen herleid tot een broodje bakpao in zijn enkel, de 2de, tegen Sam.

Hierna was het weer tijd voor een dubbel. Deze ging tussen Bart en mezelf tegen Frederik en Sam. Ook hier werd vlot gewonnen. 21-17 en 21-14 was het verdict. Wel werden er tekenen opgevangen dat sommige volwassen, eens ze op een terrein staan, de neiging krijgen om bijzonder “raar” uit de hoek te komen. Tekenen die in andere wedstrijden feiten werden.
De enkel die intussen werd gespeeld was tussen Michael en Jordy. Michael, die net uit blessure kwam, besloot nog maar eens er een marathonpartij van te maken. De 1ste set kon Jordy op zijn naam schrijven, maar dan sloeg het dieseltje van “de Misj” aan. Hij won vlot de 2de set. In de 3de set ging Jordy net dat tikkeltje preciezer spelen waardoor Michael het op het einde niet allemaal meer kon belopen, winst voor Jordy. Maar we onthouden dat Michael op de goeie weg is en dat het alleen nog maar kan beter gaan.

Bart was ook begonnen aan zijn match tegen Frederik, en wederom werd de 1ste set een thriller, waar ook weer een paar discutabele beslissingen werden genomen. Sinds wanneer mag een speler de pluim 2x aanraken om ze zo over het net te spelen?
Bart verloor de set met 23-25. De 2de set verliep beter, Bart kwam ruim voor, maar kon het niet afmaken. Hij verloor met 18-21.

Dan was het de beurt aan Gert en Michael. Zij gaven Frederik jomo Desander en Sam partij. De 1ste set ging nipt naar het Lokerse duo, waarna Gert ziedend, en terecht, de opmerking maakte “dat je zo een gedrag niet verwacht van een 30-jarige”. Ondertussen stond ik te popelen om te beginnen aan mijn match tegen Chris, maar die moest eerst toestemming vragen aan zijn ploegkapitein (is dat een tirannie bij Lokerse H1?) om te mogen beginnen. De toestemming werd verkregen en ook Chris en ik begonnen aan onze partij.
Maar 1st terug naar de dubbel. De woede gaf Gert en Michael vleugels en ze namen de controle over de 2de set om die niet meer uit handen te geven. Een ijzeren badmintonwet zegt dan dat de 3de set een thrillertje van formaat wordt, en zo geschiedde. Na op setpunt gekomen te zijn, kwamen Frederik en Sam in extremis nog terug en wisten ze de winst te nemen.
Ik gaf intussen Chris partij en won de 1ste set vrij vlot, mede door een resem ongedwongen fouten van de tegenstander. Chris had zijn avond niet en vond de lijnen niet. De 2de set had hetzelfde stramien. Maar het einde verliep iets anders. Ik kwam op matchpunt (20-16) en besloot toen ineens blindelings aan te vallen in plaats van geduldig af te wachten. Het werd 20-20 en 20-22 voor Chris, set weg en de 3de set was een feit. Gelukkig voor mezelf liep het goed af en won ik die met 21-17.

Voor de mensen die het niet meer kunnen volgen, wees gerust, ik ook niet. Het staat nu 3-4 voor Lokerse.

De laatste match van de avond was een dubbel, en ging tussen Bart en Gert voor Oudegem en Chris en Jordy. Al vanaf de 1ste punten bleek dat Chris het beter deed dan in zijn vorige 2 matchen en ook Jordy stond beter te spelen dan in zijn vorige dubbel. Het ging een spannende partij worden. De 1ste set ging nog naar Bart en Gert, de 2de was voor Chris en Jordy. De 3de set begon gelijk opgaand, maar toen trad een concentratiestoornis op en gepaard gaand met de optredende vermoeidheid bij Bartjes en Gertjes zorgde dit ervoor dat een paar cruciale punten verloren gingen, een achterstand die ze nooit meer konden goedmaken. Alle lof voor Chris en Jordy die een dijk van een wedstrijd speelden.

Einduitslag: 3-5. Volgens mij was een gelijkspel eerlijker geweest, maar het weze zo. Lokerse wist een paar heel spannende matchen in extremis te winnen, een kwaliteit die we hen benijden.
Maar als Michael conditioneel terug in orde is en Nils verlost is van zijn hinderlijke liesblessure, zullen we nog potten breken.

de clash: Oudegem 3G - Recrean 1G

Zondag was het zover: Recrean, de tweede in stand, kon zondag terug de aansluiting zoeken met Oudegem 3G indien ze wonnen. Oudegem 3G had genoeg met een gelijkspel om een comfortabele voorsprong te behouden, maar natuurlijk kriebelde het om te winnen.

Met 4 man (B1, B2 en 2xC1) en 2 vrouw (B2 en C1) sterk stond Oudegem -opnieuw- voor een zware klus. Hoewel?

Ploegkapitein Ignace met jeugdspeler Pieter zorgden onmiddellijk voor een felbevochten 1e set. met 27-29 verlies stonden Lens en Jan te kijken, want in de heenronde hadden ze nochtans vrij makkelijk gewonnen. Met hernieuwde moed en nadat Lens opnieuw zijn snaar had afgeslagen (ze had welgeteld 11 punten geleefd) kwam het Oudegemse duo terug op dreef in de 2e set. 21-10 en 21-16, het tweede punt was binnen. Jawel, tweede punt want intussen hadden onze dames Nele & Marleen de maat genomen van Ruth & Jelke, hoewel deze zeker niet 100% met hun hoofd in de ontmoeting zaten. Ze wonnen vlot met 21-12 en 21-14.

Hierna kwamen de beslissende wedstrijden: de enkels.
Katrien offerde zich op tegen Ruth en spaarde zich vooral voor de mix later, 12-21 en 8-21 waren logische cijfers tegen een sterke tegenstander. Lens had wel zin in z'n enkel tegen Xavier en speelde veel beter dan de match in de heenronde. Jammer genoeg zat er meer in zijn enkelspel, maar Xavier kon de klus klaren in 2 felbevochten sets: 16-21 en 18-21. Zo stonden de scorebordjes terug in evenwicht. Een kantelpunt?

Nee! Want Marleen, die elke competitiewedstrijd steeds sterker en sterker blijkt te spelen, zorgde snel voor de 3-2 met 21-10 en 21-8 setstanden. Hierna was het de beurt aan Jan om voor de stunt te zorgen. Zoals ik al vermoedde heeft zijn enkeloverwinning tegen Drive hem een mentale klik gegeven. Jan won de eerste set met 21-16, maar trapte wat op zijn adem en verloor de tweede met 16-21. In de derde en beslissende set bleef Jan steeds op een comfortabele voorsprong, maar werd het toch nog 21-19 vooreer hij het kon afmaken. 4-2, de doelstelling was geslaagd!

En toen moesten de mixen nog komen. Ploegkapitein Lens heeft de opstellingen van de mixen wat veranderd zodat er misschien meer potentieel uit kon gehaald worden. En of het loonde! Lens en Katrien blijken op elkaar ingespeeld te zijn en wonnen uiterst vlot met 21-13 en 21-13 tegen het B1/C1 duo. Nele & Jan konden natuurlijk niet onderdoen. Zij deden het nog beter door het B2/B2 duo te verslaan met 21-10 21-10.

Het ongelooflijke is dus gebeurt, de droom komt in vervulling: 6 op 6. De stress vloog weg van de ploegkapitein (die had genoeg stress voor de ganse ploeg) en vreugde nam zijn plaats in. Met Recrean nu op 6 punten achterstand kunnen we al spreken van een stap naar het kampioenschap. Dichtstbijzijnde concurrent is nu The Flying Shuttles, zij staan op 4 punten, maar moeten nog hun 1e match van de terugronde spelen...

Oudegem 3G laat zich niet kennen

op 4/02/10 werd de tweede terugwedstrijd gespeeld tegen Danlie Hamme. Deze ploeg was echter sterk verzwakt wegens het uitvallen van hun B1 Jordy, die zich vergat vast te houden aan de muur tijdens een klimpartij. Jordy werd opgevangen door een C1-heer en een C2-heer, maar deze bleken niet opgewassen te zijn tegen Oudegem.

Bij de dubbels moest iedereen zich nog wat opwarmen in de ijskoude zaal. Lens & Jan kwamen nog in extremis terug in de eerste set en wonnen met 22-20. Datzelfde geluk was niet aanwezig bij Katrien en Marleen, zij lieten de eerste set gaan. Volgende sets waren bij iedereen wel vlot voor Oudegem. 2-0

Bij de enkels speelde Lens een fantastische eerste set. Mede dankzij de hoge foutenlast van zijn tegenstander kwam het op een droge 21-7 overwinning. In de tweede set echter bleef Michel aanklampen, verminderde zijn fouten en verhoogde zijn geluk. Lens moest een tandje hoger gaan en net dan sprongen zijn snaren (opnieuw) af. Hoewel dit voorval vooral meer in zijn hoofd zal gespeeld, Lens kreeg geen deftige smash meer geproduceerd en zijn vertrouwen zakte onder het vriespunt. De tweede set werd nipt verloren 20-22 en de derde set was ook vrij snel weg 17-21.
Gelukkig waren er nog de andere Aaghemmers: Jan liet er geen gras over groeien en toonde zich duidelijk de betere van de twee. Nele zag het licht even niet en verloor haar eerste set met 19-21, maar de tegenstander zal het geweten hebben in de volgende twee sets: de kersverse B2 vond haar versnelling en liet de tegenstand lopen dat het een lieve lust was. Daarna was het de beurt aan Marleen om de overwinning binnen te rijven. Marleen, goed op dreef na het tornooi in zaffelare, moest het opnemen tegen Peggie. Wat de dames gemeen hebben zijn venijnige drops en een ultralakse uitstraling. Het werd een rare match om zien, maar Marleen was duidelijk de betere. 5-1, de overwinning was binnen.

De mixen konden het verschil misschien enkel groter maken, maar iedereen had er nog zin in. Lens berustte nog op wraak na de verloren enkel, maar zag de eerste set samen met Katrien verloren gaan. Jan & Nele spelen vanouds terug een oerdegelijke wedstrijd, zij wonnen vlot de eerste en tweede set.
In de tweede set begon het duo Lens & Katrien op dreef te geraken. De foutenlast daalde en de coaching tussen beiden wierpen zijn vruchten af. De tweede en derde set werden binnengehaald!

Een 7-1 overwinning dus. Een overwinning die misschien vooral te danken was aan de afwezigheid van Jordy, die met lede ogen zijn ploeg zag verliezen vanaf de wedstrijdtafel. We wensen hem dan ook veel beterschap!
Zondag wordt er misschien reeds beslist over het kampioenschap in 2e provinciale, want dan speelt Oudegem 3G tegen Recrean 1G. Supporters op post??

En ook An gaat trouwen

De vrouwen van de 1e gemengde ploeg pakken het serieus aan. Want ook An treed in het huwelijksbootje. Haar slachtoffer is de immer sympathiek Aalstenaar Luc :). Op vrijdag 26 februari 2010 geven An en Luc elkaar het ja woord in het gemeentehuis van Erpe Mere.

Nathalie en Koen treden in het huwelijksbootje

Op zaterdag 18 september 2010 treden ons Nathalie en haar vriend Koen in het huwelijksbootje. Een dikke proficiat aan de verloofde tortelduifjes.