Oudegem 2H onderuit tegen Badlove 1H

Beste badmintonfanaten

Dit wordt een iets korter en minder enthousiast verslagje van de laatste competitiematch van Heren 2. De smadelijke nederlaag zal er wel voor iets tussen zitten vermoed ik. Deze keer geen klinkende prestatie en dito niveau in de koude Lovendegemse sporthal. Weeral 5-3! Maar nu helaas in het voordeel van de tegenstander. Het relaas:

Warme kleedkamer en zeer warme wc's, maar toch een redelijk frisse sporthal. Lange opwarming was nodig. Een bepaalde Oudegemse speler was blijkbaar maar niet warm te krijgen(koude spieren naar eigen zeggen), maar daarom beschouwen we deze manspersoon ook als ne wiejken tingel. Lag het aan de koude of aan de shuttles zelf, maar de shuttles vlogen niet bijster snel. Je zou voor minder een schouder uit de kom slaan of een ontsteking aan de supraspinatuspees krijgen om een punt af te maken. Waarmee ik helemaal niet wil zeggen dat onze nederlaag aan de trage pluimen te wijten was, dat zou te gemakkelijk en te kinderachtig zijn. Maar wat wel zeker is: wij zijn het niet gewoon en de Lovendegemse mannen wel.

Het begon nochtans niet slechts. De eerst gespeelde dubbel tussen Mario en Jan, en Bjorn en mezelf ging goed vooruit, nipte winst in de 1e set na verlengingen (20-22), vlotte winst in 2e set: 10-21. Na een paar keer samen spelen, draait het toch al beter. We kunnen niet beschuldigd worden van flitsend en strak badminton, maar de spirit is er wel. Ondertussen speelden Cedric en Glenn driesetter tegen David en Tom. Nipte winst in de 1e set werd tenietgedaan met nipt verlies in de 3e set. Balen! Want de 3e set werd eigenlijk weggegeven. Na lange tijd op voorsprong gestaan te hebben, haalden Tom en David de ruime achterstand op: 21-19.
3e dubbel: Mario en Gino vs Cedric en Roel. Niet de beste wedstrijd van beiden, beetje vertrouwen te kort en bijgevolg veel net-niet-pluimen en de punten niet altijd kunnen afmaken. Verlies met tweemaal 18-21. De laatste dubbel tussen Glenn/Roel en Tom en Jan werd een lange driesetter. In de 1e set geen hoog niveau, maar wel door de Oudegemse supersterren nipt gewonnen. 2e set verlies. In de loop van de 3e set sloeg de motor wel ineens aan en konden Roel en Glenn toch nog vlot het laken naar zich toe trekken. 2-2 na de dubbels, niet slecht, maar hadden enigszins op beter gehoopt en ook misschien beter gekund.

Ondertussen waren Bjorn en ik al begonnen aan de enkels tegen respectievelijk Mario en Gino. Bjorn moest de 1e set laten gaan met 21-18, maar won vlot met 10-21 in de 2e. Zoals je wel al kan voorspellen: een spannende 3e set, tot net voor het einde weliswaar. Verlies met wederom 21-18 wegens een aantal foutjes van Bjorn. Aan de decibels te horen verweerde Bjorn zich danig, daar zal het niet aan gelegen hebben. Mario is natuurlijk niet Janneke en Mieke om tegen te enkelen, stevige conditie en kan goed rondspelen. Als je de punten niet kan afmaken, heb je het vlaggen bij hem, vorig seizoen aan de lijve ondervonden. Zelf kwam ik dus uit tegen Gino. Ik kende hem alleen van naam, en wist ook niet goed wat te verwachten. 1e set was heel merkwaardig, Gino kwam helemaal niet in het spel voor, deed ook blijkbaar niet veel moeite om de rally's aan te gaan, ruime winst met 5-21. Maar het slappe spel in de 1e set bleek slecht een geslepen tactische zet te zijn. In de 2e set speelde ik ineens tegen de echte Gino. Alles gaan halen, strak verdedigend op mijn smashes en naar de lijnen smashend. Ik kon er geen antwoord op vinden, duidelijk verlies in de 2e set. 3e set ging iets beter op, maar Gino bleef toch dat net iets meer uit zijn racket halen dan ik. Zelf speelde ik met steeds minder vertrouwen omdat te weinig punten afgemaakt kreeg. Logisch was dan ook de nederlaag. Dat de Boeing in mijzelf even los kwam, kon ik niet tegenhouden. Mijn excuses voor de tijdelijk doofheid bij de andere aanwezigen. Maar het scherpe oor van Matti (gekwetst, maar mee als supporter) had mijn stem al een paar keer op vrouwelijke manier horen overslaan gedurende de match, en zijn vrouwelijke intuïtie wist meteen hoe laat het was.

4-2 achter, Cedric moest het maar oplossen hé. Helaas was Cedric ook niet in beste doen. Waar hij vorige zondag tegen Karel Sioncke van Latem alles gingen halen, vlogen de pluimen deze keer langs alle kanten rond zijn oren. Duidelijk verlies in 2e korte sets, jammer. Glenn kon de eer nog redden tegen Tom door te winnen met tweemaal 6-21. Tom had er blijkbaar ook niet zoveel zin meer in, de winst was immers al binnen voor Badlove. Proficiat aan hen!

Jammer maar helaas, geen punten gepakt in Lovendegem. Pinten gepakt daarentegen wel. Het gezellige café Klein Sleine, in het - ook gezellige - Sleine, of in het nederlands beter bekend als Sleidinge, was het decor van de après-badminton. Leuke bruine kroeg met een relatief jong publiek, lekkere biertjes en dito smulplankjes. Maar we hebben er wel ver voor moeten rijden doorheen de kouterbaantjes.

Het verslag is dus toch langer geworden dan ik dacht. Om dat nog te verhelpen is het nu te laat. Volgende keer breng ik een beter inschattingsvermogen mee. Bedankt om dit gebrabbel te doorspartelen, proficiat, en tot het volgend verslag!