Oudegem 1H worstelt zich voorbij Damme

In onze 7e wedstrijd van het seizoen namen we het op tegen Damme. Tot nu toe kenden we met een 12 op 12 een perfect seizoen. Damme speelt, afhankelijk van hun opstelling, nogal wisselvallig. Compleet is het echter één van de sterkste ploegen van de reeks. Vooraf had ikzelf, Gert, het gevoel dat Damme onze winning streak wel eens zou kunnen stoppen. Bij Damme zelf was iedereen om het appel en ze zouden ons geen cadeau's geven. Wij speelden met dezelfde opstelling als vorige keer alleen werd de volgorde een beetje aangepast. Waarom? Intuitie zeker? En ikzelf wou niet een vierde keer verliezen tegen Geert de Baets.

De wedstrijden dan. Over de dubbel van mezelf en Michaël kunnen we kort zijn. Die was slecht. Tegen het degelijke duo De Baets en Deweert kregen we geen deuk in een pakje boter geklopt met als gevolg een flinke pandoering. Bart en Glenn die namen het op tegen de broers van Paemel. Zelf aanvallen en de pluim laaghouden was het devies tegen de grote spelers. Gelukkig hebben we Cedric om tegen te oefenen. Toch namen Bart en Glenn een valse start en verloren de eerste set. In de tweede ging hun niveau omhoog en konden ze winnen. De derde set was een nagelbijter. Zeker voor de mensen die langs de zijlijn zaten. Het bleef spannend tot op het einde maar Bart en Glenn konden het laken toch naar zich toetrekken.

Hierna speelden Bart en ikzelf tegen Chris en Nick. Net als in de wedstrijd van Bart en Glenn werd het een thriller. In de eerste set konden wij met het kleinste verschil winnen. In de tweede set konden zij na verlengingen het laken naar zich toetrekken. In de derde set namen we snel een geruststellende voorsprong. Onze tegenstanders spartelden nog even tegen maar we konden al bij al vlot uitmaken.

De cruciale wedstrijd van de avond was echter die van Glenn en Michaël. Ze verloren nipt de eerste set en wonnen redelijk vlot set nummer 2. In de derde set ging sloeg de moter niet meer aan. Vanop de tribune hoorden we een verontrustende 11-2 achterstand. We legden ons al neer bij een 2-2 tussenstand. Toch zagen we plots meer vechtlust bij Glenn en Michaël. Ook het geloof in de overwinning kwam stillaan terug. Waar niemand nog op gerekend had gebeurde. Plots stonden de bordjes in evenwicht en kreeg ons duo een matchpunt. Dit werd echter niet afgemaakt. Uitstel was in dit geval geen afstel want na enkele matchpunten aan beide zijden maakten Glenn en Michaël het beslissende punt. Glenn en Michaël's weerbaarheid en vechtlust (je zou Michaël zijn elleboog en knie moeten zien) bezorgden ons alsnog een onverhoopte 1-3 voorsprong na de dubbels.

Hierna ging Bart van start tegen Nick. Deze liep al de hele avond gefrustreerd rond. Het was voor Bart vooral zaak van degelijk te spelen en de concentratie te bewaren. Dit lukte vrij goed en Bart versloeg Nick voor de derde maal van de avond. Ikzelf mocht het in de derde enkel opnemen tegen Chris. Ik speelde een trapje sneller dan Chris en hij maakte veel fouten. In de tweede set was het geloof in winst bij Chris snel weg en ik kon dan ook zeer gemakkelijk winnen. Met een geruststellende 1-5 voorsprong konden Glenn en Michaël beginnen aan hun enkels. Bij Glenn liep het tegen Geert voor geen meter. Na wat peptalk kon Glenn zich toch wat herpakken en hij speelde nog een degelijke set. Toch verloor hij deze nipt tegen de sterke Geert. Michaël speelde vrank en vrij tegen Dieter en bouwde in beide sets een mooie voorsprong op. Jammer genoeg kon Michaël deze niet vasthouden en ging hij onderuit na een verdienstelijke wedstrijd.

We boekten zo onze 7e opeenvolgende overwinning. We hebben ze niet gestolen maar we moeten toegeven dat het vanavond even goed anders had kunnen uitdraaien. Laten we hopen dat dit het geluk was van de kampioen. In onze resterende wedstrijden volstaat een 3 of 4 op 6 of een overwinning tegen onze naaste concurrent, Gentse. Volgende afspraak op zondag 19 april om 09u 's ochtends, u leest het goed, in de Valkaart (Oostkamp).