Oudegem 2H wint in Lokeren

Op zondag 11 april was het niet enkel Cancelarra die de wedstrijd van zijn leven zou rijden, ook de jonge gladiatoren van Oudegem 2H speelden op leven en dood, die avond. Na onheilstijdingen uit kamp Bjorn (griep, klierkoorts, aids, wie zal het zeggen?) besloot Glenn zijn comeback vroeger dan gepland te maken. Hij zou 1 match van Bjorn overnemen.

De rest besloot zich voor te bereiden door een volledige akker om te spitten (Roel), een halve finale dubbel te spelen in Amateurs (Nils) of de exploten van Spartacus zelf te aanschouwen (ikzelf, Cedric). U ziet het, we zijn op en top professioneel bezig met onze sport.

Deze match mocht voor Oudegem 2H niet verloren gaan. Bij een gelijkspel of winst, hadden we alles zelf nog in handen. Bij verlies moesten we rekenen op 2 misstappen van Pluimplukkers.

We besloten zeer vroeg in de zaal aanwezig te zijn, kwestie van een goeie opstelling op het gemak te kunnen bespreken en ons goed te kunnen opwarmen. De mannen van Lokerse namen het ietsje rustig en druppelden binnen vanaf 20u.

De eerste dubbel werd gespeeld tussen Roel en mezelf tegen Kris en Dries. Wij speelden foutloos, zij speelden alles in onze rackets. Gevolg, zeer vlotte winst voor ons.

Bjorn en Nils hadden het ondertussen niet makkelijk tegen Patrick en Tim. Bjorn was na zijn ziekte nog niet op niveau, en Nils haalde zijn tornooiniveau niet. Gevolg, vlot verlies.

Hierna maakte Glenn zijn comeback. Hij nam het samen met Roel op tegen Davy en Kris. Kris stond stukken beter te spelen dan in zijn 1ste dubbel, Glenn zocht nog matchritme, en Roel speelde iets minder dan in de 1ste dubbel. Ook hier vlot verlies voor onze jongens.

Daarna namen Nils en ik het op tegen Davy en Tim. Nils speelde stukken beter en ikzelf ging gewoon op mijn elan van de laatste weken door. Ook hier vlotte winst in 2 sets.

2-2 na de dubbels, we hadden gehoopt op een match meer, maar slecht was het zeker niet. Opvallend was wel dat er geen enkele spannende match bij zat.

Roel was aangeduid als 3de enkelspeler, en nam het op tegen ouderdomsdeken Patrick. Roel nam in de 1ste set snel afstand en maakte het koel af. In de 2de set liep het minder gesmeerd, en Roel kwam op een achterstand. Maar ook Roel is “goed bezig” de laatste tijd en hield zich kalm, paste zijn spel aan en ging met de winst lopen. 2-3, nog 1 match te winnen, en we konden op Pluimplukkers spelen voor de titel.

Ik nam het op tegen Dries. Dries stond in de 1ste set zo goed als foutloos te spelen en ik kwam er niet aan te pas. Hij ging op zijn elan door in de 2de, en ik begon het ergste te vrezen. Door een paar, zeer luid geroepen, tactische aanwijzingen (dank u, Roel en Bjorn) kwam ik toch beter in de partij. En ineens begon Dries fouten te maken en ik kon de punten maken. 18-21 in de 2de set voor mij. In de 3de set liep ik ver uit en kon het op het gemak afmaken. 2-4! Mission accomplished, het punt was binnen. De titelkamp zou er aan komen.

Nils kreeg ondertussen een pakske slaag van Davy waardoor de tussenstand op 3-4 kwam te staan.

Bjorn speelde als 4de man tegen Tim. Bjorn won de 1ste set, maar ondervond toch nog wat last van zijn ziekte in de 2de set. Een 3de set zou de beslissing brengen. Als snel bleek dat het vat van Tim volledig af was, en Bjorn won de 3de set makkelijk.

3-5. Een mooie overwinning tegen een ploeg die ons in de heenronde nog een puntje had afgesnoept. We waren tevreden met de winst, en met het feit dat we zondag 18 april om 14u in Gentbrugge mogen spelen voor de titel. De 2 sterkste ploegen die het uitvechten in een rechtstreeks duel, daar draait het toch om in sport? Bij winst zijn wij zeker van de titel, bij een gelijkspel moeten we op hopen dat de jonge mannen van Pluimplukkers in hun laatste match een punt laten liggen op Mintons, bij verlies zijn zij kampioen.

Alle supporters zijn dus uiteraard welkom! Sporthal Driebeek, Gentbrugge (helemaal niet ver van de afrit van de E17) om 14u. We zullen jullie steun hard kunnen gebruiken.