Eerste testmatch voor 2H eindigt in mineur

Voor de 2e herenploeg is het seizoen nog lang niet gedaan. Na een mooie 2e plaats in de competitie (1e provinciale) kregen we van de VBL (of was het nu Gert?) het signaal dat er nog testmatchen moesten gespeeld worden. In deze dubbele ontmoeting wordt bepaald wie nog mag stijgen naar de ligareeksen als "beste tweede". Onze tegenstander bleek BC Tielt 1H te zijn. Een ploeg waar nog nooit iemand van ons tegen gespeeld had. Koffiedik kijken natuurlijk wat het niveau van de tegenstander was, we hadden er het raden naar. Wie het beste resultaat haalt over de heen- en terugmatch, stijgt naar 3e liga.

Voorbije maandag speelden we dan onze eerste ontmoeting op verplaatsing. In Tielt stonden 1 B1, 3 B2's en 1 C1 op ons te wachten. Wij waren slechts met vier: Cedric, Roel, Nils en een licht zieke Bjorn. Glenn, nog volop in post-revalidatie en Jan, nog steeds licht gekwetst aan de enkel, verkozen niet mee te doen. Bjorn en ik schoten uit de startblokken tegen Sam en Sam, een sterk aanvallend B2-duo. De eerste set ging nog goed, nipte winst, maar de 2 volgende sets gingen duidelijk verloren. Roel en Ce traden aan tegen een ander Tielts duo (vraag mij niet naar namen, ik ken nog niet iedereen). Het verloop van de match was heel spannend, maar uiteindelijk moest Oudegem nipt de duimen leggen in 3 sets.
In de 2 volgende dubbels waren de verhoudingen duidelijker, en waren het aantal sets minder talrijk. Roel en ik wonnen vlot onze dubbel, terwijl Bjorn en Cedric verloren, ook al zat er naar eigen zeggen meer in.

3-1 achterstand, dat zag er niet goed uit... We moesten alvast de situatie wat proberen rechttrekken met het oog op de terugmatch. Maar dat beloofde niet gemakkelijk te worden. Cedric trad aan tegen een B1. De eerste set was spannend, de 2e minder, maar de winst was toch voor Cedric. Tot daar de goede enkelprestaties van de Oudegemnaren... Zelf trad ik aan tegen een B2. Stress speelde me een beetje parten, de snelle shuttles lagen me langs geen kanten. Maar dat zijn flauwe excuses, het niveau was er gewoonweg niet, en dus koud afgemaakt in 2 sets. Roel had het ook niet makkelijk tegen een sterke tegenstander. Veel heb ik niet van de match gezien, maar ze heeft in ieder geval niet zo lang geduurd, met ook een verlies in 2 sets. Ook al voelde hij zich niet lekker in zijn vel, moest Bjorn nu toch aantreden in de laatste enkel. De reden waarom hij er niet in geloofde werd al snel duidelijk. Bjorn trapte al gauw op zijn adem en kon het allemaal niet goed meer belopen. Het was dan ook zonneklaar dat Bjorn geen vuist kon maken tegen de tegenstander, ook al was de motivatie groot. Gevolg was een zwaar verlies in de eerste, en opgave in de 2e set.

De heenmatch eindigde dus met een domper. 6-2 op ons doos, dat wordt extreem moeilijk om nog goed te maken in de terugmatch. Zelfs met een 6-2 winst dan, wordt het nog moeilijk, omdat we slechts 2 driesetters gespeeld hebben. Het wordt dus gaan voor een 7-1 overwinning. Dat wordt moeilijk, maar niets is onmogelijk. Hopelijk kunnen we dan op woensdag 19 mei terug rekenen op Jan en/of Glenn. Niks te verliezen dus! En hopelijk krijgen de mannen van Tielt nog last van stress in de Hel van Aaghem op het cruciale moment.

Nils