Heren 2 wint topper tegen Pluimplukkers!

Het was zo ver, de laatste competitiematch van de heenronde. Meteen ook de belangrijkste ontmoeting van de eerste helft van het seizoen, want we mochten het opnemen tegen onze dichtste belager in de stand: Pluimplukkers 4H. De ploeg met een goeie fond van jong geweld, gekruid met een paar ervaren rotsen in de branding. Moeilijk opdracht om hiervan te winnen, daarom werd ook niks aan het toeval overgelaten. Cedric en ik lieten ons de dag ervoor op het tornooi van Herne speciaal verliezen in de 1e ronde om niet te veel krachten te verspelen. Uiteindelijk beiden verloren tegen de latere winnaars. Gelukkig, want stel u voor dat we het tot de finale hadden uitgezongen! Dat zou pas met de krachten woekeren zijn! Onverantwoord.

Roel, onze ploegkapitein/manager/technisch directeur/mental coach, belde echter de dag zelf af wegens lichtjes ziek. Die Kobe toch! Maar gelukkig zijn we toch nog altijd met z'n vieren om te spelen, geen vuiltje aan de lucht dus. Cedric offerde zich dan maar op als ploegkapitein, als druppelende meester-tacticus. Tegen Pluimplukkers valt er echter weinig te doen met een tactische opstelling, dus we gingen dan ook uit van onze eigen sterkte.

De eerste dubbel werd gespeeld tussen Ce en mezelf tegen Arno en Wim. We speelden relatief geconcentreerd en maakten weinig ongedwongen fouten. Het zat goed, geen opduikende nervositeit te bespeuren. Al bij al relatief vlotte winst in 2 sets. Dubbel 2 kwam van Jan en Cedric tegen Muller en Stijn. Waar de 1e set snel verloren ging, werd de 2e set snel gewonnen. De 3e set was er echter te veel aan en verlies was ons deel. In de 3e dubbelontmoeting mochten Ewout en Wim partij geven aan het Oudegemse koningskoppel ;) Het nerveuze koningskoppel eigenlijk... De eerste set ging verre van een leien dakje, niet geconcentreerd en we konden geen druk ontwikkelen. De 2e set ging het allemaal wel iets beter. De beslissing moest dus vallen in de 3e set. Daar hadden we het niet onder de markt tegen de aanvallen van Ewout, maar onze verdediging stond wel op punt. Spannende set, maar gelukkig trokken we aan het langste eind. De laatste dubbel met Bjorn en Jan tegen Arno en Ewout was een gokje van onze waarnemend kapitein. Jan en Bjorn, in een ver verleden een goed samenspelend koppel in de 1e herenploeg, speelden dit seizoen voor de eerste keer samen dubbel. De 1e set zag het er niet goed uit, iets te braaf spelend, zoekend, en ze lieten de tegenstand te gemakkelijk aanvallen. Gelukkig herpakten ze zich in de 2e set die vlot gewonnen werd. In de 3e set maakten de Pluimplukkers gelukkig net iets te veel (ongedwongen) fouten waardoor Jan en Bjorn geconsolideerd de match konden uitspelen. 3-1 na de dubbels, we say "allright!"

Twee enkels waren genoeg voor winst, dat moest wel lukken zeker? Na de thriller op Mintons 2H vorige week was dat echter geen evidentie. In de eerste enkel nam Cedric het op tegen ouwe getrouwe Muller. Verrassend vlotte winst in de 1e set werd in de 2e set teniet gedaan door duidelijk verlies. Het typische patroon van een Cedric-match ;) Gelukkig hield hij het kopje erbij en werd er korte metten mee gemaakt in de laatste en beslissende set. Zelf nam ik het in de 2e enkel op tegen Arno Temmerman. Arno had in de vorige competitieontmoetingen nog geen enkele match verloren, het was dus oppassen geblazen. Arno etalleerde onmiddellijk zijn enkelkwaliteiten. Met een sterke verdediging en lage foutenlast wist hij in een mum van tijd een 4-11 voorsprong uit te bouwen. Met de match van vorige week tegen Wesley Lauwers in het achterhoofd (11-4 achter staan inspireert) probeerde ik niet de mekkerende en krijsende stresskip uit te hangen en rustig punt voor punt te spelen. Dat bleek goed te werken want ik maakte 7 punten na mekaar en kwam terug gelijk op 11-11. We speelden beiden een goeie match en het ging gelijk op, maar op het einde van de set kon ik een klein kloofje staan dat ik kon behouden. Ook de 2e set ging gelijk op tot 8-8. Maar ook toen kon ik een vijfpuntenkloof maken die ik tot het einde kon vasthouden. Leuke match met een leuk resultaat, en content van mezelf! 5-1 voorsprong, het kon niet meer stuk! Van de enkelwedstrijden van Jan en Bjorn heb ik weinig kunnen zien. In ieder geval kon Jan geen vuist maken tegen Ewout en verloor met zware cijfers. Bjorn had het ook lastig tegen Stijn. Stijn is natuurlijk niet van de minste en een stevige enkelspeler. Ook Bjorn verloor in 2 sets, al waren de cijfers minder zwaar.

Maar hey, de 5-3 was binnen, het is het resultaat dat telt! Fiestjen! Het doet deugd dat we ook deze laatste wedstrijd vol vertrouwen aangingen en het ook afmaakten. Wat een hemelsbreed verschil met vorig seizoen. 11 op 12 na de heenronde, beter kan bijna niet. Spijtig van die ene dubbel van Ce en mezelf tegen Lokerse, anders hadden we het perfecte parcours afgelegd. Maar we gaan niet jammeren, wie in het begin van het seizoen gezegd had dat we zouden meegedaan hebben voor de titel zouden we stante pede de grond ingeboord hebben met hoongelach. Maar "het kan verkeren" zei Bredero. Met deze literaire wijsheid wil ik graag de eerste seizoenshelft besluiten. Laat ons hopen dat het vertrouwen in de ploeg blijft en dat er geen gekwetsten meer vallen. Wie weet mogen we dromen van de mooiste prijs op het einde van de rit en 3 dikke kussen van de bloemenmeisjes! Misschien moeten we de Oudegemse volleybaldames hiervoor warm maken. Er valt wel iets te regelen ;)

Nils