Verslag Oudegem H1 – Lokerse H1

Zondag, 7 februari, 20u. De 1ste herenploeg van Oudegem nam het op tegen de 1ste herenploeg van Lokeren. De ploegkapitein, Gert, had ons gesommeerd op tijd in de zaal te zijn, Nils wou namelijk eens testen hoe het met zijn lies ging. Niet goed, zo bleek, en Nils gaf forfait.
Hierdoor werd de hele opstelling omgesmeten en na lang gepalaver, sommigen waren blijkbaar niet overtuigd van de ernst van de blessure en zagen een tactisch manoeuvre, werd er eindelijk aangevangen.

Omdat geen enkele dubbel samen kon gespeeld worden, werd beslist om tegelijkertijd de mogelijke enkels ook te spelen. Hierdoor ontstond een vreemde situatie. Gert begon bv. aan zijn enkel zonder een dubbel gespeeld te hebben.

We gingen van start met de 4de dubbel, Michael en mezelf, Cedric. We speelden tegen Chris, aka Kasteel, en Jordy. In tegenstelling tot andere matchen begon het Oudegemse duo heel goed en eindigde ook heel goed. Vlotte, onvoorspelde winst met 14 en 13 was ons deel.
Gert werd intussen herleid tot een broodje bakpao in zijn enkel, de 2de, tegen Sam.

Hierna was het weer tijd voor een dubbel. Deze ging tussen Bart en mezelf tegen Frederik en Sam. Ook hier werd vlot gewonnen. 21-17 en 21-14 was het verdict. Wel werden er tekenen opgevangen dat sommige volwassen, eens ze op een terrein staan, de neiging krijgen om bijzonder “raar” uit de hoek te komen. Tekenen die in andere wedstrijden feiten werden.
De enkel die intussen werd gespeeld was tussen Michael en Jordy. Michael, die net uit blessure kwam, besloot nog maar eens er een marathonpartij van te maken. De 1ste set kon Jordy op zijn naam schrijven, maar dan sloeg het dieseltje van “de Misj” aan. Hij won vlot de 2de set. In de 3de set ging Jordy net dat tikkeltje preciezer spelen waardoor Michael het op het einde niet allemaal meer kon belopen, winst voor Jordy. Maar we onthouden dat Michael op de goeie weg is en dat het alleen nog maar kan beter gaan.

Bart was ook begonnen aan zijn match tegen Frederik, en wederom werd de 1ste set een thriller, waar ook weer een paar discutabele beslissingen werden genomen. Sinds wanneer mag een speler de pluim 2x aanraken om ze zo over het net te spelen?
Bart verloor de set met 23-25. De 2de set verliep beter, Bart kwam ruim voor, maar kon het niet afmaken. Hij verloor met 18-21.

Dan was het de beurt aan Gert en Michael. Zij gaven Frederik jomo Desander en Sam partij. De 1ste set ging nipt naar het Lokerse duo, waarna Gert ziedend, en terecht, de opmerking maakte “dat je zo een gedrag niet verwacht van een 30-jarige”. Ondertussen stond ik te popelen om te beginnen aan mijn match tegen Chris, maar die moest eerst toestemming vragen aan zijn ploegkapitein (is dat een tirannie bij Lokerse H1?) om te mogen beginnen. De toestemming werd verkregen en ook Chris en ik begonnen aan onze partij.
Maar 1st terug naar de dubbel. De woede gaf Gert en Michael vleugels en ze namen de controle over de 2de set om die niet meer uit handen te geven. Een ijzeren badmintonwet zegt dan dat de 3de set een thrillertje van formaat wordt, en zo geschiedde. Na op setpunt gekomen te zijn, kwamen Frederik en Sam in extremis nog terug en wisten ze de winst te nemen.
Ik gaf intussen Chris partij en won de 1ste set vrij vlot, mede door een resem ongedwongen fouten van de tegenstander. Chris had zijn avond niet en vond de lijnen niet. De 2de set had hetzelfde stramien. Maar het einde verliep iets anders. Ik kwam op matchpunt (20-16) en besloot toen ineens blindelings aan te vallen in plaats van geduldig af te wachten. Het werd 20-20 en 20-22 voor Chris, set weg en de 3de set was een feit. Gelukkig voor mezelf liep het goed af en won ik die met 21-17.

Voor de mensen die het niet meer kunnen volgen, wees gerust, ik ook niet. Het staat nu 3-4 voor Lokerse.

De laatste match van de avond was een dubbel, en ging tussen Bart en Gert voor Oudegem en Chris en Jordy. Al vanaf de 1ste punten bleek dat Chris het beter deed dan in zijn vorige 2 matchen en ook Jordy stond beter te spelen dan in zijn vorige dubbel. Het ging een spannende partij worden. De 1ste set ging nog naar Bart en Gert, de 2de was voor Chris en Jordy. De 3de set begon gelijk opgaand, maar toen trad een concentratiestoornis op en gepaard gaand met de optredende vermoeidheid bij Bartjes en Gertjes zorgde dit ervoor dat een paar cruciale punten verloren gingen, een achterstand die ze nooit meer konden goedmaken. Alle lof voor Chris en Jordy die een dijk van een wedstrijd speelden.

Einduitslag: 3-5. Volgens mij was een gelijkspel eerlijker geweest, maar het weze zo. Lokerse wist een paar heel spannende matchen in extremis te winnen, een kwaliteit die we hen benijden.
Maar als Michael conditioneel terug in orde is en Nils verlost is van zijn hinderlijke liesblessure, zullen we nog potten breken.