Pluimplukkers 4H - Oudegem 2H aka the clash for the title

Zondag, 19 april, 14u. De nummers 1 (wij) en 2 (Pluimplukkers) namen het op in een onderling duel om uit te kunnen maken wie kampioen in 1ste provinciale zou worden. Bij winst van 1 van beiden was die zeker van de titel, bij een gelijkspel zou het afwachten worden wat Pluimplukkers doet in hun laatste match, tegen Mintons 2H.

We kwamen vrij vroeg aan in Gentbrugge, en zagen iedereen mooi op tijd arriveren in de sporthal. Een spannende ontmoeting diende zich aan. Iedereen stond op scherp en was er klaar voor. Enkel Bjorn had nog wat last van zijn aids. Voor de 1ste keer in de geschiedenis waren er ook meer supporters voor ons dan voor Pluimplukkers. Ook de onfortuinlijke Jan V. en zijn eega kwamen supporteren.

Roel en ik (Cedric) namen het op tegen Johan en Wim. Bjorn en Nils, het keizerskoppel, begonnen tegen Stijn en Ewoud. Wij kwamen niet door de driedubbel gepantserde verdediging van Johan en Wim en verloren in 2 sets. We speelden niet slecht, maar kwamen nooit in aanmerking voor winst tegen hen. Ook bij Bjorn en Nils liep het niet echt vlot, maar zij wisten wel te winnen in 3 sets (de 1ste en 3de waren zeer nipt).

Daarna namen Bjorn “no stress” en ik het op tegen Johan en Stijn. We wonnen de 1ste set, en verloren de 2de set. We wisten ons te herpakken en wonnen relatief vlot, na een achterstand weggewerkt te hebben, de 3de. Roel en Nils speelden ondertussen tegen Ewoud en Wim. Roel en Nils speelden geconcentreerd en wisten in 2 sets te winnen.

Tussenstand na de dubbels: 1-3. Dat was het plan op voorhand, dus we zaten op schema.

Bij de opwarming was ons wel al opgevallen dat Mathias Van Gastel stond op te warmen. Hij bleek geen dubbel te spelen, maar wel een enkel. Als invaller (terwijl ze toch met 4 waren) kan dat wel tellen. Nr 17 op de A-ranking van 11 april 2010. Niet slecht. Vreemd dat er niemand anders bereid was om in te vallen. Door het invallen van een A-speler, schoven alle enkels natuurlijk ook een plaatsje op. Soit, gedane zaken, etc…. Roeien met de riemen, etc…. Als mijn kat een koe was, etc….

Nils en ik begonnen gelijktijdig aan de enkels. Ik nam het op tegen luxe-invaller Matthias, Nils enkelde tegen Stijn. Ik was bereid zwaar af te gaan, vermassacreerd te worden, geslacht te worden op het altaar der overwinning, maar het draaide lichtjes anders uit. Nr 17 op de A-ranking kreeg geen vat op het spel van nr ongeklasseerd op de B1-ranking (ikzelf) en verloor de 1ste set, mede door wat foutjes te maken op het einde. Een verrassing was in de maak, hoopte iedereen met een Oudegem’s hart. Ik kwam 17-15 voor in de 2de set, maar verloor hem toch nog. Uiteraard geen schande tegen iemand die 17de staat op de A-ranking. Ondertussen was er ook al wat frustratie in Mathias’ spel geslopen. Was het omdat het toch tot een 3de set kwam, tegen een B1-speler? Wie zal het zeggen. De 3de set nam zijn aanvang, Matthias kwam 18-9 voor en Cedric zag het kalf verdrinken. Na een zeer twijfelachtige call, Matthias die geen let wou geven (om god weet welke reden), en zware spanningen op en naast het terrein, won nr 17 op de A-ranking toch met 21-15. Toen ontplofte het helemaal, waarvoor excuus.

Nils en Stijn stonden ondertussen een fijn potje badminton te spelen. Nils verloor de 1ste set, maar knokte zich volledig terug in de match door de 2de set te winnen. In de 3de set wist Stijn zich te herpakken, en het laken naar zich toe te trekken.

3-3. Het bleef spannend.

Roel en Bjorn namen enkels 3 en 4 voor hun rekening. Roel nam het op tegen Johan en verloor de 1ste set zwaar. Ook de 2de set had Roel eigenlijk weinig kansen. Johan speelde geconcentreerd en zorgde al voor minstens het gelijkspel voor Pluimplukkers.

Bjorn daarentegen had zijn killer’s instinct teruggevonden en wist ook vlot te winnen tegen Ewoud.

4-4. Wij blijven 2 punten voor staan op Pluimplukkers, maar zij hebben nog een match te goed. Als ze winnen, zijn zij kampioen (beter match- en setsaldo). Bij verlies of gelijkspel, zijn wij kampioen.

We kunnen toch al een conclusie trekken. Oudegem 2H heeft een pracht van een seizoen achter de rug, 2 kleine misstapjes (Lokerse thuis, Mintons 1H op verplaatsing) kunnen ons de titel gekost hebben. Als Pluimplukkers kampioen wordt, dan zal dat zeker en vast niet onverdiend zijn, maar wij kunnen dan toch zeggen dat we niet verloren (winst thuis en gelijkspel op verplaatsing) hebben van hen.

Na 2 jaar op rij te moeten vechten tegen de degradatie, was dit een zeer mooi seizoen. Iedereen speelde goed en met hart en ziel. Misschien komt die kers op de taart er nog, maar de taart zelf was al geweldig lekker! Op naar het volgende seizoen!