4H : voor de titel!

Door omstandigheden allerhande raakte de 4e herenploeg maar niet aan een verslagje van hun wedstrijden in een competitiejaar waarin het behalen van de titel eerder een zelf opgelegde verplichting is dan een rustig, chill, puff-puff-pass-achtig relaxjaartje in 3e prov.
Nope, nee, dik tegen a…
Om de eerste competitiehelft kort samen te vatten:
- 3 titelpretendenten (BC Oudegem, Landegem BC en Danlie Hamme)
- 5 wedstrijden gewonnen
- 1 verloren tegen rechtstreekse concurrent Hamme
- 5-3 winst thuis tegen Landegem op de laatste speeldag
- Leider na de heenronde met 1 punt voor op Landegem en 2 op Hamme

Voila, iedereen up-to-date en klaar voor de eerste ontmoeting van de terugronde. En wat voor één! Landegem aja! Aangezien we de sympathieke “oudjes en Thijs” met stip als grootste concurrent voor het ticketje 2e prov hadden aangeduid, mochten we meteen gaan voor alles...of niks. Verlies betekende ‘weg titel’, winst betekende een serieuze optie op een 2e titel in 3 jaar. Vorig seizoen hielt Deinze ons nog uit 2e.
Dat de motivatie er was, mocht blijken uit de 20 minuten opwarming op de heerlijk robuuste, doch zacht aanvoelende Landegemsche tegelvloer alvoor er sprake was van de eerste tegenstander in de zaal. Nu ja, daar koop je niks mee, want los sympaticos kwamen net iets sterker voor de dag dan in de heenronde. Dit keer speelden zowel Thijs als Bart mee. Maar bij ons stond ene Davy VR ook terug aan de aftrap na een speeldagje rust.

De eerste 2 dubbels waren kort! Davy en Tim gingen kopje onder tegen Bart en Steven, terwijl Kris en Jurgen weinig tegenstand ondervonden van Jan en Frank. Volgende wedstrijden waren Tim vs Steven en de dubbel Davy-Jurgen vs Thijs-Geert. Deze 2 spannende wedstrijden werden beslecht in ons voordeel. Voor de ontmoeting hoopte ik stiekem dat Tim het mocht opnemen tegen Steven. Zijn speelstijl is ideaal om het Steven moeilijk te maken. Het werd toch een spannende 3-setter waarin Tim op het eind de zenuwen het best onder controle hield. De laatste dubbel (Jan-Kris vs Luc-Geert) heb ik volledig gemist wegens te kort. Het belangrijkste gevolg was de 1-4 op het bord. We konden op zoek naar winst!

Davy kon net niet stunten tegen Thijs. Verlies met 18 en 19 is verre van een schande tegen dit talent! Opvallend was wel het plezier dat Davy’ken had tijdens de match! Kwam het misschien door de supporters? Onze kapitein’s troetelbeergehalte kent geen grenzen. Feit is dat we nooit eerder speelden in zo’n familiaire sfeer. Bij vlagen bevreemdend, maar vooral plezant! Nota aan de ploeg: wanneer lil’ Dave speelt, zeker zorgen voor een goeie, sympathieke sfeer... of jonge dames, vergezeld van hun ouders. Da’s misschien makkelijker!

Goed, de rest dan: Over de wedstrijd van Jurgen tegen Bart kunnen we kort zijn: niet meteen de beste wedstrijd ooit (wat blijf ik toch vriendelijk!)… Om het met Luc’s woorden te zeggen: Bart veegde de vloer met Jurgen. Iets wat vooral pijnlijk lijkt met hun tegeltjes! Enfin, desondanks een remonte van jewelste in de 2e set (van 7-16 naar 21-17), kon een blamage niet vermeden worden. Ter info: die remonte had niks te maken met Oudegemse finesse of slagvastheid, eerder met het zichzelf toedienen van mentale slagen en verwondingen door Bart. Geen nood, den “après” maakte duidelijk dat er geen blijvende letsels veroorzaakt werden.

De laatste wedstrijd tussen Jan en Frank moest dus beslissen. Jan besefte –zo meldde hij achteraf- dat hij moest presteren. Dat Jeanken de laatste tijd goed bezig is, hoeft niet gezegd. Na enkele nipte verliezen wou hij duidelijk revanche voor de heenwedstrijd, waar hij nog in 3 sets gewipt werd door Frank. Jan’s nieuwe werk geeft hem blijkbaar vleugels, want zijn niveau was zonder meer goe! Winst met 21-23 in de eerste set en een gelijkopgaande 2e set zorgde op de bank voor bloedende nagels, parelend zweet en bibberende stemmekes. Of zoiets...

Op het einde kon “diene van ons” het verschil maken. 17-21 en 3-5 winst. Een kleine vreugdeuitbarsting en een koude douche met bananenschil later (insiders only!) begonnen we aan het 2e deel van de ontmoeting, waarin we duidelijk een maatje te klein bleken. Den après werd gewonnen door Omer en La chouffe, maar vooral door het ouderlingentehuis van Landegem (de gemiddelde leeftijd van de broeders van Omer schoot omhoog met ettelijke jaartjes door het vroegtijdig vertrek van Thijs). Graptjen he mannen ;-)
Het moet gezegd: een leuke, spannende ontmoeting, goede après en vooral stuk voor stuk sympathieke mensen ginds in Landegem zorgde voor een badmintonavond zoals ze allemaal mogen zijn!

Volgende week: op bezoek bij Geraardsbergen!
Tot de volgende!
J.