NIEUW
Nu ook jeugd training op woensdag van 19u tot 20u

Oudegem 2H wint en klampt aan

Zondagnamiddag, 17u, de telefoon rinkelt. Beter gezegd: de gsm piept. Ondergetekende zit met een babytje van 3 weken op de schoot (niet het mijne voor alle duidelijkheid!) . In allerijl komt baby Elise weer in de armen van haar moeder terecht, want ik moet dringend opnemen: kapitein Lens belt! Alles moet immers wijken voor competitie. “Nils, ik zit met een leeg papier voor mij, wat moet ik doen?” “Goeie vraag, Lens, maar de wondere wereld der sociale netwerken biedt ons een uitweg op dit prangende probleem!”

Steven Verbruggen was dit weekend niet in het Vlaamsche Land der kleine hardwerkende zelfstandigen en self made men met een Audi R4 op naam van de bvba te bespeuren. Nee, hij was gaan trainen in bloedhete Indonesische sporthallen. Dankzij Facialbook komt de gemiddelde badmintonner al eens iets te weten (merci Ce!). Het sein voor een aangepaste ploegopstelling. De voorbije weken hadden we vaak gekozen voor de voorzichtige aanpak, gokken op goeie dubbels en eindigen met 1 of 2 winnende enkels of zoiets... Door wat malchance en sputterende vormcurves bleek het niet altijd een goeie tactiek te zijn. Dan maar de boel omgooien. Wat nieuwe dubbelkoppels uitproberen en wat enkels switchen zou de truk moeten zijn. Cedric was nog altijd gekwetst, dus Bjorn was opnieuw van de partij om ons uit de nood te helpen.

Gentste kwam zonder vervanger voor Verbruggen afgezakt naar onze sporthal, de gezellige Ouburg-Arena. Ja, die sporthal met gladde vloer, dikke netten, raar zicht en übersympathieke cafetaria-uitbater. Prachtig thuisvoordeel. Onze tegenstanders leverden hun klassieke ploegopstelling af zonder verrassingen, het tactisch plannetje zou nu toch moeten lukken. Er werd van start gegaan met de 1e en de 4e dubbel. Lens en Nils namen het op tegen de broers Govaerts, een niks-te-verliezen-match. Peter en Bart gaven Christophe en Hans partij, een wedstrijd die in principe gewonnen moest worden. Lens en ik speelden in de eerste twee sets aardig mee, er werd goed verdedigd en niet te onnozel gespeeld. Eenmaal verlies met 18 en eenmaal winst met 18 was de tussenstand na 2 sets. Helaas konden we ons niveau niet handhaven, werd de foutenlast groter, en kon Gentse de match simpel afmaken. Niet zo erg want Bart en Lens deden ondertussen wat van hen verwacht werd, winnen in 2 sets!

Dubbel 2 en 3: Lens en Bjorn tegen Patrick en Christophe. Peter en Nils tegen Jonathan en Hans. Tweemaal een min of meer gelijke strijd op papier, in de praktijk twee sleutelmatchen. Lens en Bjorn gingen goed van start, het klikte al snel ondanks het feit dat beiden nog maar weinig (nog nooit?) samen dubbelden op competitie. Oudegem nam snel de eerste set. In de tweede ging het wat minder en werd er verloren. Gelukkig vonden Lens en Sharapova een hogere versnelling en werd de match droog afgemaakt. Peter en ik gingen ondertussen goed van start. Zonder al te goed badminton werd de 1e set vlot binnengehaald. Hans maakte zich meer druk in het "ondoorzichtbare" net van center court dan in wat anders. In de 2e set vergat hij dat al snel en werd het een stuk spannender. Ook mijn service begon te slabbakken, de foutjes stapelden zich op. De slechte invloed van Lokerse was vandaag echter ver te zoeken, de 2e set werd nu wél een keertje gewonnen met 21-19.

3-1 na de dubbels, alles op schema. De opstelling voor de enkels was zo gezet dat Bart zou uitkomen tegen de B2 van Gentse, Hans, en de gok om Bjorn tegen Christophe te laten uitkomen waarheid zou worden. Wat ook zo bleek. Op papier dus confrontaties met het oog op mogelijke winst. Lens en ik zouden uitkomen tegen de Govaertjes, proberen winnen was het motto. Ik had nog nooit tegen een van de broers geënkeld, maar ik was op voorhand wel al gewaarschuwd om liefst niet tegen Jonathan uit te komen. Helaas pindakaas!

Bart en ik gingen van start. Bart bouwde al snel een voorsprong op tegen Hans, een voorsprong om onderuit te zakken, pintje uit de frigo te halen en de zak chips open te doen en het toch nog rustig af te maken. Dat achterover leunen was echter net iets overheersend geworden, Bart werd er niet rustiger door, waardoor Hans na een 19-9 achterstand stilaan dichterbij kon sluipen. Gelukkig keerde het nog op het juiste moment. Set 2 verliep rustiger en zonder problemen werd de winst binnen gehaald. Ondertussen was ik van start gegaan tegen Jonathan. Die stond van in het begin goed te verdedigen, maar ik had me niet voorgenomen om mijn schouderpezen kapot te smashen. Dan maar veel strak clearen “à la Glenn”. Dat leverde wel lange rally’s op, maar zo lang ik het kon volhouden leverde dat weinig druk van de tegenstand op en veel puntjes. 21-10 na de eerste set, niet echt wat ik verwacht had. De 2e set ging even goed van start, langs mijn kant dan toch, tot de longen gingen protesteren. Tegen een loper is dat niet zo handig. Jonathan kwam terug in de match en de score liep terug wat meer gelijk bij het interval (11-10). Tijd om wat te recuperen, want het was nodig. Er kwamen immers weer heel wat lange rally’s aan te pas. Op een of andere manier lukt het me om weinig fouten te maken, de 2e adem kwam terug en had de meeste rally’s in handen. Winst met 21-15! Which was nice. De huppelpasjes van kapitein Lens fleurden het geheel mooi op. Winst voor de ploeg was binnen, Lens en Sies konden nog spelen voor de show.

Lens had het niet onder de markt tegen Patrick. Wel regelmatig goede rally’s maar vooral fysiek liep het niet echt goed. De tegenstand bleek toch te sterk voor Lens, ook al hoopte hij van betere scores op te tekenen. Spijtig verlies in 2 sets. Ondertussen was Bjorn aan de grote show begonnen. Waar het de eerste set goed ging en winst werd behaald, werd de 2e set snel verloren met 7-21. Tijd om er een spannerke van te maken in de 3e set. Veel kilometers, veel gehijg, veel gekreun, gezucht en een paar hoge oerkreten later stond het 18-20 voor Christophe. Screaming Sies toverde nog een paar hilarische en onmogelijke pluimen uit zijn hoed, maar uiteindelijk moest hij toch de duimen leggen tegen Christophe met 20-22.

Opdracht volbracht. 2 belangrijke punten binnen. We klampen aan. Nog niks verloren. Volgende match steken we de provinciegrens over. Tegen Merchtem. Daar in de schaduw van de Ginder-Ale. Die kregen deze avond een stevige dreun te verwerken tegen Opwijk. Zijn ze te pakken? Antwoord binnen twee weken!


Nils

0 reacties: