Zondagavond 12 januari was het er al bijna op of onder voor
de 2de herenploeg. Na de stevige pandoering van vorige week, moest
er minstens een punt gepakt worden tegen rechtstreekse concurrent Merchtem.
We begonnen onder alweer een slecht gesternte. Verraders
Nils en Vincent duwden hun beider messen alvast nog ietsje dieper in de rug van
hun ploeggenoten – de ene al wat dieper dan de andere – en gaven de melding
niet mee te doen. Tijd dat die bevalling gebeurt en dat de examens eindigen,
jongens!
Na lang zoeken vonden we Brandon bereid om in te vallen.
Captain Lens stond als altijd paraat, net zoals ikzelf
(Cedric) en Bjorn.
We hadden er niet meteen een goed oog in, de mannen van
Merchtem kunnen nog steeds een stukje badmintonnen. Een geluk voor ons was wel
dat Jef niet dubbelde wegens een kwetsuur, hij speelde een enkeltje.
Bjorn en ik namen het als eerste op tegen Guido en Wim. In
de 1ste set moest Bjorn zijn benen nog wat losgooien, maar in de 2de
en 3de set kwam hij volledig onder stoom. We verloren dus de 1ste,
maar wonnen set 2 en 3. The Sies komt in vorm!
Ondertussen namen Brandon en Lens het op tegen Bart en
Vital. Voor Brandon was het de eerste keer dat hij op dit niveau speelde, dus we
hadden geen echte verwachtingen. Maar Brandon liet zijn techniek en kracht
zien, en hield er zijn hoofd bij en speelde samen met Lens een goeie match.
Winst in 2 sets was hun verdiende deel.
Lens en ik namen het daarna op tegen Guido en Wim. De 1ste
set was niet goed, de 2de was super, maar de 3de maakten
we te veel fouten. Winst voor de tegenstander dus.
Bjorn en Brandon gingen in de 1ste set dan weer
gewoon door op hun elan. In de 2de en 3de set nam de
ervaring van de Merchtem-mannen de bovenhand en onze jongens waren er aan voor
de moeite.
Jef speelde de 1ste enkel, slachtoffer van dienst
was Bjorn. Het duurde niet lang voor Bjorn weer op zijn iPhone kon tokkelen.
Lens had het in de 1ste set dan weer moeilijk met Vital, maar walste
er over in de 2de.
3-3 op dit moment.
Brandon speelde tegen marathonman Guido. In de 1ste
set stond hij steeds voor, maar wist het net niet af te maken. In de 2de
kwam Guido niet echt meer in de problemen.
Ikzelf speelde tegen Bart, waar ik nog nooit van kon winnen.
En ook nu weer verloor ik de 1ste set. De 2de set leek
het kalf (ik dus, veelvuldig op mezelf geroepen) al helemaal te verdrinken,
maar Bart liet het tempo eventjes zakken, de clears vielen ineens wel weer
binnen en in extremis kon ik een 3de set uit de brand slepen. Ondertussen
waren alle matchen gedaan en stond iedereen voor ons te supporteren, centre
court op de Australian Open had er niks aan. In de 3de set stond ik
steeds een paar puntjes voor, en kon het uiteindelijk, na een lange lange match
afmaken.
4-4 en het onverhoopte punt was binnen!
De aprés – plezante mannen die van Merchtem – was nog
gezellig! Maar de cafétaria sloot om 12u zodat er zeker nog een man of 15 nog
buitengekuist moest worden.
Alvast een dikke merci aan Brandon om in te vallen en een
meer dan verdienstelijke match te spelen! Wat zeg ik? Een dikke match!
Volgende week is Ronse aan de beurt, altijd een vervelende
verplaatsing. Ver, en goeie tegenstanders. Een punt pakken – nu Arno niet mag
meedoen en ze een paar gekwetsten hebben – is een must, maar voor hetzelfde
geld komen we met lege handen thuis.
Het detail van de match tegen Merchtem vind je alleszins
hier: http://badmintonvlaanderen.toernooi.nl/sport/teammatch.aspx?id=084E5813-209E-4C61-849B-56FAAB08681C&match=730
Cedric
0 reacties:
Een reactie posten