Afgelopen weekend vertrokken een aantal spelers van onze club naar het tornooi van Oostende. Het was dit jaar wel een beetje anders als vorige jaren. Deze keer vertrokken we pas om zaterdagmorgen in plaats van vrijdagnamiddag. Dit kwam omdat we de chalets niet konden reserveren voor vrijdagnacht.
Ikzelf (Cedric), Gert, Glenn, Natasja, Michaël speelden voor onze club. We werden aangevuld door Elke en Marleen van Evergem en Brenda en Inge als supporter.
Ikzelf kwam iets later aan in de “sporthal” omdat ik een klein beetje later moest spelen dan Gert, Glenn en Michaël. Nu bleek dat die twee eersten hun match al hadden verloren, telkens in twee sets. Michaël zijn tegenstander had blijkbaar forfait gegeven en hij moest dus ook later spelen.
Ik begon dan aan mijn eerste competitieve match van het seizoen, en dit tegen Frederik Van Durme, het eerste reekshoofd. Al snel bleek dat Frederik niet veel anders kon dan heel veel lopen en heel veel terughalen. Hierdoor werd ook al snel duidelijk dat mijn conditie nog een beetje aangescherpt kan worden. Verlies met 12 en 13 was het gevolg. Michaël begon aan zijn tornooi tegen de persoon waarvan Gert nog had verloren in Bornem. Michaël besloot te laten zien dat hij wel een goede conditie had en speelde een lekker lange, spannende match tegen zijn tegenstander, waarvan de naam me nu eventjes ontglipt. Hij verloor uiteindelijk in de derde set met 21-19 nadat zijn tegenstander een discutabele pluim had uit geroepen op 19-19. Maar Michaël speelde op hoog niveau en hij zal zeker nog ver geraken in andere tornooien.
Dan kwamen Natasja en Brenda ook toe in Oostende. Zijn waren met de trein gekomen omdat Natasja pas in de namiddag moest spelen. Ondertussen was ook gebleken waarom Gert zijn match tegen Johan Muller verloren had. Hij klaagde meer en meer over hoofdpijn en spierpijn. Hij begon zich slechter en slechter te voelen en besloot dan ook om zich terug te trekken uit het tornooi en naar huis te gaan. Hierdoor werd ik een andere partner gegeven voor de dubbels.
Maar eerst moest Natasja haar enkel nog afwerken. Dit werd op waarlijk vlotte wijze verricht en zij mocht dan ook naar de tweede ronde, die plaatsvond op zondagmorgen om half 10.
Michaël en Glenn startten hun dubbel tegen een Waals koppel en liepen in de eerste set goed uit, maar konden hun voorsprong niet vasthouden. In de tweede set liepen ze constant achter de feiten aan waardoor ze dus verloren in twee sets. Wel moet gezegd dat hun tegenstanders heel goed aan het spelen waren en dat één van hen bijna niet te passeren was aan het net. Hij bleek later ook de finale in de B1 enkel te spelen.
Natasja en Elke waren ondertussen ook bezig aan hun dubbel, maar kwamen nooit echt in de match. Verlies in twee sets dus. Ik leerde ondertussen ook mijn dubbelpartner kennen, Frederick, een B2. We speelden zeer goed, maar niet goed genoeg om een plaatselijk, zeer geroutineerd duo te kloppen, hoewel de eerste set eigenlijk wel onze kant had moeten uitgaan. Hierdoor zat het tornooi er voor iedereen op, behalve voor Natasja.
We dachten ons te kunnen douchen, maar uiteindelijk bleek er alleen maar ijskoud water uit de douchekoppen te komen, dus besloten de mannen zich te douchen aan de chalets. De meisjes hadden zich wel in de sporthal gedoucht en dus besloten wij, de mannen, dat de meisjes om de frietjes konden gaan terwijl wij genoten van een fantastische douche aan de chalets. Voor mij smaakten de frietjes met een curryworst, bitterballen en zigeunerstick zeer goed. Ik had namelijk honger. De anderen bestelden iets minder, zij hebben namelijk een iets kleinere maaginhoud. Na dit feestelijke maal gingen we een stapje in de wereld zetten, de wereld genaamd “Oostende-stad”! Wat bleek nu? Onze favoriete cocktailbar was gesloten en zal misschien nooit meer opengaan. We moesten dus op zoek naar iets anders en vonden dat dan ook iets verder in de uitgaansstraat. We dronken daar een eerste cocktail en besloten dan eens verder te kijken omdat het toch een iets te ongezellige bar was. We vonden iets beter en dronken daar een mojito, die we met veel liefde opdronken. Het was gezellig, het was leuk en de drank was lekker. Daarna besloten we terug te gaan naar de chalets, maar niet zonder eerst voorbij een nachtwinkel te passeren en wat drank te kopen om daar op te drinken. Daar werd het ook nog heel gezellig en menigen onder ons voelden het een beetje in hun hoofd. Natasja was de eerste die ging slapen en de rest volgde een tijdje later.
Na een redelijk rustige nacht werden we ruig gewekt door een aantal Walen die besloten vroeg in de morgen op te warmen door luidkeels te lopen voetballen. Natasja en Glenn gingen op pad naar de sporthal en de rest bleef nog wat liggen. Er werd dan naar elkaar gebeld en toen bleek dat Natasja in de finale zat. Dit mochten we toch niet missen en de luiaards in de chalets, waaronder ikzelf dus, besloten ons te gaan wassen en naar de sporthal te gaan. Hier wachtte ons al een lekker ontbijt dat verzorgd werd door Glenn.
Er moest nog een beetje gewacht worden op de finale, en die tijd werd dan ook gespendeerd door een beetje te verbroederen met zusterclubs. Natasja mocht dan eindelijk aan haar finale beginnen en al snel bleek dat ze het niet gemakkelijk ging hebben met haar tegenstander. Natasja weerde zich kranig, maar kon niet verhinderen dat ze verloor tegen haar sterke tegenstander. Toch een mooie prestatie en er zal waarschijnlijk nog winst volgen!
Hierna werd er iets gegeten en geopperd dat we in Oostende waren en dat we de zee dan toch eens moesten gezien hebben. Elke en Marleen besloten met hun voetjes in de branding te gaan staan en werden bijna verzwolgen door de ziedende golven. Spektakel verzekerd.
Het werd dan tijd om naar huis te vertrekken en Marleen was zo vriendelijk om Michaël en mezelf aan het station van Gent af te zetten waardoor we onze reistijd serieus konden inkorten.
Het was een fijn weekend, maar volgend jaar gaan we toch proberen om weer vanaf vrijdagavond te komen, wat het toch wel ietsje specialer maakt.
0 reacties:
Een reactie posten