Eerste verlies voor Oudegem 2H

Een vrijwilliger om een verslag te schrijven over het 1ste verlies van onze 2de ploeg, werd niet makkelijk gevonden. Ondergetekende, Cedric, werd dan maar aangeduid als Chinese vrijwilliger.

We namen het gisteren op tegen de 1ste ploeg van De Mintons. Heugelijk nieuws bereikte ons in de vroege namiddag dat de gevreesde Davy Verdoorent finale stond te spelen in het zeer verre Waregem en er niet kon bij zijn. De Mintons vond wel een goeie vervanger in de persoon van Jurgen Gabriëls.

Wij moesten Bjorn missen die een tijdje out zal zijn. Of was het nu een kleine verkoudheid gepaard gaand met wat koorts?

De 1ste dubbel werd gespeeld door Nils en ik tegen Jurgen en Bart. In de opwarming sloeg de schrik om ons het hart toen Nils bijna voor dood neerviel. Hij bleek ineens een geblokkeerde rug te hebben. Heel de ontmoeting heeft hij zo gespeeld, wat toch wel dapper is. Maar de kreten, die zwijnen uitstoten als ze vermoord worden, waren niet uit de lucht. Uiteindelijk wonnen we toch de 1ste dubbel relatief vlot in 2 sets.

Ook de Waerens waren bezig aan hun dubbel, de 4de, tegen Sven en Mario. De Waerens wonnen vlot hun 1ste set, maar lieten de 2de set uit hun neefjes-handjes glippen. Ook de 3de werd verloren.

Roel en ik speelden de 2de dubbel tegen Jurgen en Sven en wonnen ook hier vlot. Jan en Nils verloren in 2 sets, de 2de set was bijzonder spannend. 2-2 na de dubbels, dat was een dubbeltje minder waar we op voorhand op gehoopt hadden.

De enkels werden aangevangen. Ik nam het op tegen Sven en won de 1ste bijzonder makkelijk. Ik dacht al bij mezelf: “ik moet nog meer drinken de dag voor een competitiewedstrijd, dat helpt blijkbaar”. Maar hoogmoed komt voor de val, Icarus, etc… In de 2de set ging Sven een niveau hoger spelen. In de 1ste set ging hij ten onder aan een bijzonder hoge foutenlast, maar dat gebeurde in set 2 niet meer. Ik stond de hele tijd achter, kon op het einde nog terugkeren, kreeg een matchpunt, maar de set ging toch naar Sven met 25-23. De 3de set had net hetzelfde verloop. Ook nu kwam ik weer op matchpunt (2x zelfs!) en verknoeide ik het. Sven won de 3de set uiteindelijk met 23-21. Ik speelde niet mijn beste match (een beetje last van een bevend handje en dat kwam niet door de zenuwen), maar alle lof aan Sven die zijn niveau drastisch omhoog krikte in de 2de en 3de set. Ik liet mijn frustratie de vrije loop en vermoordde een waterfles en beloofde de zaal steen voor steen eigenhandig af te breken.

Nils ging ondertussen al krijsend en kretend ten onder tegen Jurgen, die heel solide speelde en Nils alle hoeken van het veld liet zien. Nils kon zich niet 100% verweren en had meestal een verrekijker nodig om te kunnen zien in welke uithoek van het veld de pluim nu weer beland was.

4-2, winnen konden we niet meer. We hoopten nog op een gelijkspel.

Roel startte zijn enkel tegen Bart en verloor de 1ste zwaar. Gelukkig herpakte hij zich stevig in de 2de set en hij kon het laken daarin naar zich toe trekken. De 3de set speelde Roel ook goed, maar spijtig genoeg was Bart iets sterker. Bart haalde alles wat er te halen viel en Roel beet zijn tanden stuk op de stugge verdediging van zijn tegenstander. Verlies met 17.

Jan speelde nog voor de mooie ogen van Bjorn en won vrij vlot van Mario.

5-3 verlies dus. Het 1ste verlies is een feit. Waar we de vorige matchen in spannende ontmoetingen altijd net aan het langste eind konden trekken, was het ditmaal niet geval. 4-4 was misschien juister geweest, maar we hadden het maar moeten afmaken. Lof voor Mintons 1 die zonder Davy heel goed en verbeten speelden en zo het behoud verzekerden. Maar nu mogen ze Pluimplukkers toch ook wat puntjes afhandig maken.

Wij staan nog steeds gedeeld 1ste, wel met een slechter set- en matchsaldo. We weten wat ons te doen staat. We hebben alles nog in eigen handen, als we alles winnen, zijn wij kampioen. Maar het zal niet makkelijk zijn, te beginnen volgende week zondag thuis tegen Mintons 2. Daarna wachten ons nog lastige verplaatsingen naar Pluimplukkers en Lokerse.