De grote ontgoocheling

Een redelijk beslissend avondje zou het worden. De strijd moeten aangaan tegen een rechtstreekse concurrent. Oudegem 2G kreeg Latem 2G voorgeschoteld. Winst was een must, een gelijkspel een kleine troostprijs, verlies een beetje een drama, vanwege de kleine waterkansen die ons dan staan te wachten om het behoud in 1e provinciale te verzekeren. Dat het niet goed gaat met verschillende van de Oudegemse mixploegen is een feit. Hopelijk waren we in staat om onszelf nog een kans te bieden om ons in 1e provinciale te kunnen handhaven.

De herendubbel was Michaël en Bjorn tegen Patrick en Daan. Verrassend genoeg boden de heren van Latem weinig weerwerk en werd er op simpele wijze gewonnen in 2 sets. Bij de damesdubbel ging het er iets spannender aan toe. Natasja en invalster Nathalie bleven steeds zo dicht mogelijk in de buurt bij Mayke en Evelien. Twee keer met het kleinste verlies in de boot in. De dames dubbel werd vooraf gezien als een sleutelmatch om een overwinning te kunnen bereiken. Helaas ging het hier al mis.

Michaël had dit seizoen in zijn blessurevrije periode nog geen enkelpartij verloren. Niemand, en ook hij zelf niet, dacht dat het deze keer niet het geval ging zijn. Maar Mich had het zeer moeilijk tegen de degelijk spelende Patrick. Mich’ niveau was ondermaats en zo verloor hij de 1e set met zware 12-21 cijfers. In de 2e set ging het al niet veel beter. Mich bleef worstelen met zichzelf, veel pluimen “net niet”, en weinig fouten langs Patrick’s kant. Michaël ging dan ook schreeuwend en gefrustreerd ten onder. Een domper. In mijn enkel mocht ik het opnemen tegen C1 (maar eigenlijk al B2) Daan Van Heesvelde. De man met de mooie techniek begon rustig aan de wedstrijd. Ik ook, maar meestal eindigde de rally in mijn voordeel. Daan kon weinig druk leggen in zijn clears en smashes en op één of andere manier was mijn foutenlast behoorlijk laag. Vlotte winst in 2 sets was mijn deel.

Bij de dames kozen we er voor om Natasja niet te laten enkelen wegens “kniepijntjes”. Marleen mocht opdraven tegen Kathleen. Bedoeling was dat beiden mekaar zouden ontwijken, maar helaas hadden we verkeerd gegokt. Kathleen’s badmintonspel is niet Marleen’s ding, laat ons het zo zeggen. Net zoals in de heenmatch verloor Marleen zwaar. Nathalie nam het op tegen Evelien. En Nathalie nam een mooie start door de 1e set te winnen. Nadien kwam Evelien meer opzetten, ging meer ballen halen, waardoor Nathalie minder snel een punt kon afmaken. Jammer voor ons, want Nathalie verloor de twee volgende sets.

2-4 achter, een gelijkspel was nog het hoogst mogelijke. Met die troostprijs zouden we op dat moment wel tevreden geweest zijn. Beide mixpartijen waren spannertjes, het kon alle kanten op. Natasja en ik kwamen moeizaam van start tegen Kathleen en Patrick. Een grote achterstand in de 1e set werd nog met het nodige geluk omgebogen in winst. De 2e set verliep volgens een zelfde scenario, alleen kon Latem op het einde hun voorsprong met het kleinste verschil behouden. In de 3e set vond Natasja haar ritme en precisie terug waardoor we een kloofje konden slaan. Die stonden we niet meer af en zo ging de winst naar ons. Gelijkaardig verloop in de mix tussen Bjorn/Marleen en Daan/Evelien. Winst en verlies in de eerste twee sets. Bjorn had last van de nodige dosis stress en had moeite om de rally’s vlot af te maken. Latem stond goed tactisch te spelen en Bjorn kreeg het er danig op de heupen van. Menige oerkreten later brak de veer, en ook de (antieke) raket. Verlies met 17 in de laatste set, de nederlaag was een onuitwisbaar feit.

3-5 verloren, het zat niet mee en we hadden, zoals vaak, niet allemaal tegelijk onze beste dag. Vanaf nu zijn we volledig afhankelijk van Latem om het behoud nog te verzekeren. Pakken zij nog een punt in hun laatste match, dan is het over en out. Doen ze dat niet, dan moeten we zelf nog winnen tegen zowel Beveren als Pluimplukkers. Laat ons gaan voor dat waterkansje! Het is zoals bij de Rode Duivels, mathematisch zijn we nog niet uitgeschakeld ;)