Ploeg van ’t Stad, het is zo een titel die doet dromen… Er
werden vroeger epische duels uitgevochten met de mannen van Drive 1H, er werd
eens door ons gewonnen, er werd eens door hen gewonnen. De scherpte van die
hoogdagen ligt al een tijdje achter ons, ook al omdat Oudegem ondertussen al
jarenlang Ploeg van ’t Stad is, maar
tegen Drive spelen, het blijft een ‘specialleke’.
De helft van hun ploeg
was er niet (ziek, werk, whatever), bij ons was Bart afwezig (opvoedkundige
taken).
Nils en ikzelf
(Cedric) namen het op tegen Sven en Lode. De allereerste rally van de match
werd uiteindelijk de langste en werd gewonnen door Drive, Sven en Lode kwamen
ook 3-0 voor, en daar stopte het voor hen. Ik besloot wat harder te smashen,
Nils besloot wat sneller aan het net af te tikken. Gevolg, winst in wel 2
vlotte sets. Lens en Bjorn hadden ondertussen ook afgerekend met Ive en Rick,
ook in 2 sets.
Daarna dubbelde ik met
Bjorn tegen Lode en Rick. Bjorn speelde absoluut lamlendig in de 1ste
set, toch kwamen we 19-16 voor, maar we verkwanselden het. Set 2 nam een
aanvang en toen speelde ik absoluut lamlendig. Er werd stevig gevloekt, getierd
en gescholden, maar dat vertraagde het Oudegemse verlies alleen maar.
Ondertussen wisten Nils en Lens wel te winnen, ook weer in 2 setjes.
3-1 na de dubbels,
waar het eigenlijk 4-0 had moeten staan als Bjorn en ik niet zo slecht waren
geweest. Maar ach, we konden onze wanprestatie gewoon rechtzetten in het
enkelspel natuurlijk.
Nils speelde tegen
Sven, 2 marathonlopertjes tegen elkaar. Bjorn speelde op zijn beurt tegen Lode,
2 marathonlopertjes tegen elkaar. Maar Bjorn besloot dat het vandaag toch ’s
echt geen marathonpartij ging worden en won vlot de 1ste set. Ook in
de 2de kwam hij op voorsprong, maar Lode vocht terug. Er werd
gedoken, er werd gevloekt, er werd op het scherp van de snee gespeeld.
Uiteindelijk haalde Bjorn ook die 2de set binnen, met een absoluut
Sies-punt. 7 keer geklopt worden, maar toch het punt binnenhalen… Alleen hij.
Nils had het
ondertussen niet makkelijk tegen Sven. Onze man verloor de 1ste set,
maar vocht ook terug in de 2de. De rally’s duurden lang, maar zo
heeft Nils het graag. Begrijpe wie kan… Ook in de laatste set kwam hij op
voorsprong, maar opeens vond hij de lengte in zijn slagen niet meer en mepte
alles buiten. Sven kwam stilletjes aan dichterbij en uiteindelijk draaide het
uit op verlengingen. Nils schuwde daarin alle risico en die tactiek loonde. Ook
hij won zijn enkelmatch.
5-1stond het dus, de
overwinning was binnen, maar uiteraard speelden Lens en ik nog voluit voor de
schoon ogen van het talrijk opgekomen publiek.
Lens nam het op tegen
Rick, ik speelde tegen Ive. Lens speelde degelijk, maar zoals hij zelf zegt:
‘ik zal nooit geen enkelspeler zijn’. Winst voor Rick in 2 sets. Ik speelde
tegen Ive, die soms wel mooie dingen liet zien, maar uiteindelijk 2 maatjes (no
pun intended) te klein bleek voor mij. Winst in 2 vlotte sets.
6-2, we knopen hiermee
terug aan met de overwinning. We zien wel waar het schip strandt. 18/11 is de
volgende ontmoeting, dan staat Pluimplukkers 5H op het menu.
De detailuitslag van
deze ontmoeting kan je alleszins hier vinden: http://badmintonvlaanderen.toernooi.nl/sport/teammatch.aspx?id=93C46338-1469-47D2-8B71-4CB6AC2E2BC5&match=36
0 reacties:
Een reactie posten