Zondag 09/12, iets
voor 20u. Aangekomen in de nieuwe sporttempel die het Waasland rijk is, maar
waar de ingang en de zaal toch nog niet zo makkelijk vindbaar zijn.
Ongetwijfeld zal de entree de komende keren vlotter verlopen. Ondergetekende,
Cedric, was al eerste aanwezig terwijl hij dacht als laatste toe te komen… De
lezer kan zich voorstellen dat we niet op het voorziene aanvangsuur begonnen,
maar een twintigtal minuutjes later. Tradities zijn er om in ere te houden, en
al zeker in Lokeren.
Wij waren niet
voltallig, Bart had educatieve verplichtingen. De tegenstand bestond uit Tom Defoer
(ex-A, nu B1), Dirk De Gucht (B2), Johan de Mul (B1), Bart Famaey (B1) en Hans
Vandenbrande (ook B1). We stonden gelijk met Lokerse voor aanvang van de match
en hoopten op zijn minst 1 puntje mee te pakken naar huis. Bij winst lieten we
de top van het klassement alleszins niet verder uitlopen.
Tot onze grote spijt
werd de ontmoeting gespeeld in het oude gedeelte van de sporthal, en niet in
het nieuwe. Ze lag er dan ook nog ’s spekglad bij, en het was ijskoud. En de
shuttles waren traag. Nu, genoeg excuses gevonden (die zullen nog veelvuldig
gebruikt worden in het vervolg van dit verslag), we beginnen er aan!
Nils en ik stonden op
dubbel 1, Bjorn en Lens op dubbel 2. Bjorn en Lens wonnen in 3 sets (denk ik,
de uitslag staat nog niet online) van Hans en Dirk. Nils en ik speelden onze
partij op een superglad terrein (check!) met veel te trage shuttles (check!).
Tom en Bart maakten hier dankbaar gebruik van om de 1ste set met
24-22 te winnen. De 2de kwamen wij een 7tal punten voor, maar door
de trage shuttles (!) en de supergladde vloer (!) verloren we die voorsprong
ook weer even snel. We moeten ook eerlijk toegeven dat Tom en Bart een solide
partij speelden, dat Nils een beetje last had van het Lazy Sunday-gevoel en dat
Cedric vooral last had van de supergladde vloer (!!) en de ultratrage shuttles
(!!). Je raadt het al, Tom en Bart wonnen.
Daarna namen Lens en
ik het op tegen diezelfde Tom en Bart. De shuttles vlogen wonderbaarlijk wat
sneller en de vloer was niet meer zo glad – wat uiteindelijk toch licht vreemd
is, aangezien de match op hetzelfde terrein werd gespeeld. De 1ste
set wonnen we vlot. De 2de werd even vlot verloren, vooral door ons
overhaast te werk gaan. Uiteindelijk zetten we de puntjes op de i in de 3de
set, we speelden een tempootje hoger, maakten minder fouten en smashten iets
harder. 1-2 voor ons! Nils en Bjorn speelden op hun beurt tegen Johan en Dirk.
Ze wonnen de 1ste set vlot en verloren de 2de set met 17,
of iets in die aard. Toen besloten ze een huishoudelijk ruzietje te houden, een
paar discussietjes te beslechten, maar uiteindelijk wisten ze alles uit te
praten – schoon toch die liefde – en de 3de set ook weer vlot te
winnen. 1-3 voor ons na de dubbels, een goeie uitgangspositie… ook al hadden
Nils en ik toch wel wat beter kunnen spelen.
Nils nam het in zijn
enkel op tegen Bart en won vlot. Soms moeten we er niet veel woorden aan vuil
maken. Nils speelde goed, secuur en snel, en Bart kon het niet helemaal
belopen. Nils zorgde dus voor het punt.
Ikzelf nam het op
tegen Hans. De 1ste set stond ik constant een aantal punten voor tot
ik op mijn adem trapte, eens uitschoof op de wel zeer gladde vloer (!!!), het
even niet meer aankon en Hans bijgevolg won met 21-16. In de 2de set
liep alles gelijk, met het nodige geluk aan mijn kant. Hans kwam op 20-18
voorsprong, ik had nog maar ’s een onwaarschijnlijk chancepluim, maar kon de
verlenging net niet uit de brand slepen. Toegegeven, Hans was gisteren ook net
dat tikkeltje beter.
Bjorn enkel nummer 3,
tegen Johan. Blijkbaar vochten die allebei in het begin van hun carrière, de
dieren spraken nog, een aantal epische matchen uit. Johan besloot zijn ‘tenen
nog ’s uit kuisen’, maar Bjorn speelde geconcentreerd en op zijn eigen gereide
wijze (veel kaderballen, slechte smashes en onnozele drops – dat is nu eenmaal
zijn spel) en won uiteindelijk vrij vlot in 2 sets.
Lens was ondertussen
ook bezig, hij mocht Dirk bekampen. De 1ste set liet hij een grote
voorsprong uit handen glippen, maar wist hij in de verlenging toch te winnen.
De 2de set liep het niet van een leien dakje, Dirk liet Lens alle hoeken
en kanten van het veld zien, ging zelf veel halen en won dus verdiend die set.
De cap zette alles ’s op een rijtje, besloot zich nog ’s te smijten en voerde
dat simpele plan tot in de perfectie uit. Ook hij wist zijn enkel te winnen.
2-6 wint dus voor de 2de
ploeg in een ijskoude en supergladde sporthal. Nadien werd er nog gezellig
getafeld, herinneringen aan vroeger opgehaald (verlengen met 2 of 5 op 13, en
met 1 of 3 op 14!, Bjorn zijn schriftje!, de duels van Bjorn en Johan!, … ja,
we worden blijkbaar zo oud…zucht), en gekout over de voetbal, gelachen met Gent
… en met Brugge, etc. Altijd fijn in Lokeren!
Wat we kunnen
onthouden van deze match:
-
Na de rest
van de ploeg al loser van de avond (als enige 2 matchen verloren) te zijn, was
het deze keer terug aan mij… we zijn hard daar in.
-
Dat onze
vorm toch stijgende is.
-
Dat we
volgende week onze laatste match van de heenronde spelen, tegen Latem. Als we
daar winnen, wat absoluut niet makkelijk zal zijn, we terug aansluiting vinden
met de top.
-
En dat we
er zin in hebben!
0 reacties:
Een reactie posten