NIEUW
Nu ook jeugd training op woensdag van 19u tot 20u

Gemotiveerd 2G opent met winst tegen 4Ghent 2G

Oudegem 2G zit opnieuw waar het zich goed voelt, in hoogste provinciale reeks van Oost-Vlaanderen. 2G is ook de ploeg die de laatste jaren al in veel verschillende gedaantes is verschenen. Er stond donderdag een nieuwe ploeg op het appèl, en het moet gezegd, de goesting droop er vanaf. De goesting om te spelen na een lange vakantie, de goesting om te willen winnen, de goesting om zich te willen bewijzen. Echter ook heel wat onzekerheden qua fysieke paraatheid en de houdbaarheid van bepaalde spiervezels, maar ook de nog ontbrekende routine van de verschillende spelercombinaties. Een grote gok wat dat als resultaat zou geven, maar aan motivatie ontbrak het ons echter niet.

Op verplaatsinging naar Bourgoyen, tegen 4Ghent 2G dat vorig seizoen nog als 4Ghent 1G door het leven ging. Ik vraag met af hoe Iwan D. uit Sint-A. dat voor mekaar gekregen heeft. Enfin, het is niet omdat ze de 2e gemengde ploeg geworden zijn dat ze onderschat moesten worden, integendeel. Oudegem trok met de nieuwe opstelling richting Mariakerke: Nele, An, Petra, Michaël, Lens en Nils.

Wat de opstelling betreft, had ik weinig tactische spitsvondigheden uitgedokterd. Iedere speler heeft zijn voorkeuren en specialiteiten, en die passen wonderwel goed bij mekaar, dus dat maakt het leven voor mij ook eenvoudiger. Wegens lichte blessures werden An en Michaël in de dubbels geposteerd. Met het oog op pijnlijke pootjes konden deze wiejke tingels nog voor de start van de marteling der enkelspel eventueel nog gewisseld worden. Maar dat bleek niet nodig.

An en Nele starten moeizaam tegen Ine en Neelke. Het verlies in de eerste set was voornamelijk het gevolg van foutjes en ontbrekende routine. Nadien ging het een pak vlotter en vonden beide dames mekaar beter. De rally's werden meer beheerst afgemaakt, wat leidde tot een mooie overwinning in 3 sets. In de heren dubbel namen Lens en Mich het op tegen de gebroeders Kesteleyn. Lens en Mich, beiden de ijzige kalmte zelve, beslootten om er een rustig matchke van te maken... yeah right! Stress speelde een grote rol bij ons duo, vooral omdat de voorsprong van een paar punten op het einde van een set moeilijk kon vastgehouden worden. Na winst in de 1e set draaide het verkeerd uit in de 2e. Van soliede spel was er in de 3e set ook niet veel sprake tot 16-20 in het nadeel van de onzen. Net op tijd speelden Mich en Lens dan de beste 6 punten van de wedstrijd. Een overwinning zo nipt als maar kon zijn, maar wel een hele belangrijke. Maar uiteindelijk wel verdiend.

Genoeg geleuterd over het dubbelspel, over naar de enkelpartijen. Nele startte goed tegen Ine en won nipt de eerste set. Daarna vlogen de shuttles telkens 5 cm buiten, maar ik denk dat Nele gewoon zin had in een 3e set. "Ne keer goed afzien in enkel, daarvoor speelt ge toch competitie?" Met deze wijze woorden in het achterhoofd werd de 3e set beheerst afgewerkt met een mooie overwinning als resultaat. Michaël nam het op tegen Wouter. Geen makkelijke klus, zeker omdat Michaël nog met een lichte blessure kampte. Heel goed ging het aanvankelijk niet en naarmate de wedstrijd vorderde, begon de liesblessure op te spelen. Wouter valt natuurlijk ook niet gemakkelijk te ontwrichten. Het verlies in 2 sets was Michaël's deel, al staat de revanche in de terugronde nu al aangekruist in de agenda.

Zelf mocht ik het in de 2e heren enkel opnemen tegen Geert. Dat betekent dus: lopen, lopen, lopen, en niet te wild aanvallen. Mijn fysieke paraatheid werd ook op de proef gesteld, laminaat leggen is geen ideale voorbereiding op een competitiematch bleek al snel. Gelukkig moesten we beiden veel lopen, en beschikten we beide niet over een ijzeren conditie, anders waren we nu nog bezig. Na een hele tijd op achterstand te hebben gestaan, kan ik op het einde van de 1e set wel het nodige verschil maken. De 2e set ging gelijk op, maar ook hier werd er op het einde een kloofje geslagen. Leuke overwinning in 2 sets. Petra nam het ondertussen op tegen Neelke op het aanpalend terrein. Zelf heb ik er niet veel van gezien, maar Petra verloor duidelijk van Neelke. Echter geen man of vrouw overboord, met een 2-4 tussenstand was het puntje al binnen.

Over de mixpartij van An en mezelf kunnen we even kort zijn als de wedstrijd zelf. Het was niet goed en dat lag vooral aan mijn grote mixtalent. We zullen nog eens moeten oefenen ;) Bij de tegenstander stond vooral Ine heel secuur aan het net te spelen. Weinig fouten en veel lepe ballen maakten het ons moeilijk om proberen een aanval op te zetten. Jammer maar helaas. Voordeel van snel klaar te zijn is dat we nog konden supporteren voor Petra en Lens. Na een vlotte overwinning in de 1e set, hadden ze het moeilijker in de 2e set. Daar lag de tactiek van Geert voor een groot deel aan de basis. In de 3e set krikten Lens en Petra echter hun niveau wat omhoog en werd er vooral meer druk gezet. Zo haalden ze met 17-21 een mooie overwinning binnen.

Een mooie 3-5 winst op verplaatsing bij een moeilijke tegenstander, het is een leuk begin van de competitie. Hopelijk kunnen we op ons elan blijven doorgaan. De après was er een met veel Turks brood en veel rood vlees. Dat werd wel op enig enthousiasme onthaald bij Denderleeuwse en Hofstaadse culinaire fijnproevers."Er is gekapt!" klonk het kinderlijk blij. Waar men al niet snel content mee is. De Pepersalami van plaatselijke Mariakerkse beenhouwer is trouwens ook de verplaatsing waard.

Nils

0 reacties: