Pijnlijke nederlaag tegen Pluimplukkers 4H

Afgelopen zondag stond de 2e wedstrijd van Oudegem 2H op het programma. Een uitje naar Gent was dat, tegen Pluimplukkers 4H. Niet de gemakkelijkste verplaatsing. Anderzijds stonden we dit keer wel met het vaste team op het terrein. Bart was er voor het eerst terug bij en Lens had de lichamelijke ongemakkelijkheden achter zich gelaten. Proberen winnen was de boodschap, een puntje was nog ok, maar verliezen zou een deuk betekenen in enige titelambities.

Lens en Bjorn gingen in de eerste dubbel van start tegen Muller en Tom VA uit Z. Een lange match, wisselend spelbeeld, maar de 3e set werd wel gewonnen. De wedstrijd op het terreintje ernaast, Ce en ik tegen Arne en Koen, had ook drie sets nodig. Wat in de 1e set aanvankelijk goed lukte: aanvallen, kwam er de 2e en 3e set niet meer uit. Zwak spel en te veel fouten deden ons de das om tegen een steeds beter spelende tegenstander.

Een derde dubbel: Cedric en Bart tegen Tom en Arne. Opnieuw 3 sets. Het begon niet goed, de 1e set ging de mist in na wat ongeconcentreerd badminton. Nadien ging het beter, de 2e set werd gewonnen, maar nadien sputterde alles weer wat tegen. Ook hier werden te veel fouten gemaakt die duur betaald werden. De regelmaat zat er nog niet in. Nadien was het aan Lens om te dubbelen met Bart. Tegen Koen en Wouter was de start niet de sterkste van de dag. De wedstrijd vlotte niet goed, verlies in de 1e set, maar nadien sloeg de diesel nog aan. Koen en Wouter speelden nog altijd sterk, maar de 2e set leek aanvankelijk makkelijk naar de onzen te gaan. Helaas, ondanks een royaal aantal setpunten te hebben gekregen, kan Oudegem de set niet afmaken en ging men oneervol de boot in. Jammer!

3-1 achter, dikke ***, maar de enkelwedstrijden konden ons nog puntjes bezorgen. Met wat geluk en met wat kunde. Bjorn had zich alvast voorgenomen om het tegen Johan op een potje luid kreunen te zetten. "Kreunen", nee dat is niet het juiste woord. Een beetje staan krijsen in onvervalste Maria-stijl, de sporthal was immers groot genoeg om ze met decibels te vullen. De wedstrijd was wel enorm spannend, veel setpunten langs beide zijden, en in 2 sets waren er lange verlengingen. Ondertussen waren er al veel varkentjes gekeeld, gingen er al een paar stembanden kapot, maar Sies kon het in de 3e set toch afmaken met 24-22. Eindelijk rust in de zaal!

Iets te veel rust misschien, want Cedric merkte al snel dat een grote "enkelvorm" niet in de benen zat. Tegen Wim kwam het niet echt tot een spetterende wedstrijd. Er werd weinig op het veld gehold, maar wel veel achter de feiten. Na een grote achterstand in de 2e set kwam Cedric nog bijna terug, maar helaas gaf de uitslag correct het spelbeeld weer. De boot in. Zelf moest ik aan de bak tegen Arne. In de praktijk de moeilijkste tegenstander. De rally's waren vaak kort, en als ze dan al eens lang waren, werd er veel gezucht langs beide kanten van het terrein. Gebrek aan conditie bij mezelf en een zware nacht aan de overkant leidden naar dit mooie tafereel. De 1e set ging vlot naar mij met 14-21, de 2e set ging echter veel gelijkopgaander. Twee geluksballetjes deden Arne mentaal de das om. Nadien was het vat af, en werd het broodnodig puntje gescoord. Als allerlaatste was Lens van start gegaan tegen Wouter. Het liep helemaal niet vlot, Wouter verdedigde sterk en Lens kon veel aanvallen niet afmaken. In de 2e set werd het er niet beter op, het werd niet de beste match van onze captain. Een droge 2 sets later stonden de scorebordjes negatief: 5-3 op ons doos!

Geen te beste match, zo kunnen we eufemistisch uitdrukken. Een aantal onder ons zit niet in de vorm van vorig seizoen. De regelmaat en automatismen zijn nog vaak ver weg. Er dient dus nog wat gewerkt te worden om de goede vorm terug te vinden. Ze lag alvast niet in sporthalcentrum de Rozebroeken. Hopelijk vinden we ze binnen een paar weken terug in 't Rosco in Ronse. Uit meerdere ervaringen weten we: op maandagavond gaan competitie spelen in Ronse in geen cadeau. Tijd om de ban te breken daar!


Nils