Met een verplaatsing richting de taalgrens op het programma, moet een ploeg zich al eens rustig kunnen voorbereiden. Een uur of langer rijden naar Ronse kruipt al snel in de benen, en dat doe je dan toch liever op je gemak en op tijd zodat je de slappe benen alsnog voldoende kan opwarmen voor de strijd begint. En liefst geen zorgen aan de kop. Helaas, alle goeie voornemens ten spijt draaide de voorbereiding uit op een fiasco. Alles zat wat tegen, omleidingen, autopech, persoonlijke problemen en een zieke Cedric. Gelukkig konden nog 4 mannen min of meer de sporthal bereiken, al was niet met de nodige rust in het hoofd. Ook de tegenstander, Wit Wit Ronse 2H had dan ook nog, ondanks een ploegkapitein die een paar uren voor de match nog in de "spoed" belandde, een ploeg op papier gezet waarvan je meteen denkt: "Die hakken we eventjes snel in de pan". Zal wel!
Dubbel 1 en dubbel 4 om mee te beginnen. Lens en ik stonden volledig ongeconcentreerd te spelen tegen Mathieu en Erwin, die ook al even ongeconcentreerd bezig waren. Spannende match, dat wel, maar geen streling voor het oog. Weinig rally's in de 1e set en veel missers. De 2e set wat meer animo, maar waarschijnlijk de slechtste match tot nu toe dit seizoen van Oudegem 2H. Het kon alleen beter! Bart en Sies kwamen tegenover Christophe en Gregory te staan. Gregory had in een ver verleden nog eens op een pluimpje geslagen en moest zich van zijn captain nog eens smijten op het veld. In het begin lukte dat niet goed, want Bart en Sies stonden goed te spelen, maar daarna sloeg de Ronsische motor wel aan. 3 sets, maar helaas met een verkeerde winnaar.
Dat zag er al niet zo goed uit, maar er was nog niks verloren. Een 2-2 na de dubbels kon ons hopelijk nog een puntje opleveren. Bart en ik namen het op tegen Mathieu². Oude en jonge Mathieu, smalle en grote Mathieu, ik weet niet hoe ze in Ronse het onderscheid maken. Twee linksepoten en twee mannen met een gelijkaardige stijl. Door een paar gelukspluimen in ons voordeel en wat zenuwachtig spel aan de overkant, begonnen we steeds beter te spelen, het vertrouwen groeide. Bart maakte zich eens goed kwaad op de shuttle en zo konden we snel een kloofje slaan in de 1e set die met 17-21 werd gewonnen. In de 2e set ging het steeds beter en het Ronse-duo maakte net iets te veel fouten waardoor de winst vlot naar ons ging. Ondertussen waren Lens en Bjorn in een zwaar kreunende strijd verwikkeld met Erwin en Christophe. Een match op het scherpst van de snee die alle kanten uitging en kon gaan. Bij 19-19 stand in de 3e set lukte Bjorn een onwaarschijnlijke scherpe (op en over het net) drop aan het net, met het nodige geschal door de hal. Veer gebroken bij Ronse, nipte maar broodnodige overwinning.
Twee enkels dan maar proberen te winnen. Makkelijker gezegd dan gedaan! Bart startte zijn enkelmatch pas in de 2e set, na een weggeven eerste set. Door de omstandigheden kon Bart niet voluit spelen en al gauw zat het er op voor hem. Ondertussen was ik al een tijdje bezig tegen Mathieu Dekeyser. Ondanks het belegen spelniveau dat ik al vaak in de Ronsische sporthal tentoonspreidde over de voorbije jaren, was dit eens een match waarin het shuttlegevoel wel goed was. Het ging goed, maar ik kreeg ook vaak te gemakkelijk punten cadeau van Mathieu die met de regelmaat van de klok buiten sloeg of shuttles in het net knalde. Merci. Ook de 2e set was van het zelfde laken een broek. Er sneuvelde zelfs een racket en bijna een sporthalmuur. Vlotte winst, leuk, maar niet voor bepaalde racketjes.
3-3. Nu was het aan Lens en screaming Sies. Lens won vlot de eerste set tegen Christophe, maar de Ronsenaar liet zich niet zomaar doen. Diens niveau steeg zienderogen en hij dwong Lens tot een 3e set. Daaarin ging het relatief gelijk op. Wat pech- en chanceballen deden het moreel de das om, Christophe ging met de bloemen lopen. En dan was er nog die andere match... Bjorn zat meteen goed in de wedstrijd, speelde solide en verdedigde heel goed op het aanvallende spel van Mathieu VDA. Winst in de 1e set, maar Mathieu vocht terug. Nog harder kloppen was de boodschap. Bjorn werd weggedrukt en er kondigde zich een spannende 3e set aan. Hier ergerde Mathieu zich alsmaar meer in de goeie verdediging van Sies, en werd steeds luidruchtiger. Al was het een keer op het randje, het was er ook een paar keer over. Persoonlijke beledigingen en obscene gebaren horen echt niet thuis op een badmintonterrein. Zelfs niet voor jonge talenten. Bjorn liet zich niet uit het lood slaan, maar moest op het einde nipt de duimen leggen met 22-20.
Zeer jammer, een puntje halen onder deze omstandigheden ware mooi geweest, maar het mocht niet zijn.
Het niveau van onze ploeg was nog steeds niet wat het vorig jaar seizoen geweest was. Dat komt wel terug, hopelijk liever morgen dan overmorgen. We moeten na vandaag al wat ambities beginnen bijstellen, maar het seizoen is nog lang om veel punten te pakken. Komt wel goed!
Nils
NIEUW
Nu ook jeugd training op woensdag van 19u tot 20u
0 reacties:
Een reactie posten