Oudegem 2H pakt broodnodige 5-3 zege op Lokerse 2H

Na de blamage van vorige week op het terrein van Pluimplukkers 4H waren we dringend toe aan een goeie collectieve prestatie. Zeer dringend, want we hadden de punten broodnodig om onze naaste concurrenten in 1e provinciale kunnen bij te blijven. Deze zondag werd de eerste van drie cruciale matchen tegen rechtstreekse concurrenten gespeeld op het parketvloeren veld van Lokerse 2H. In deze en volgende matchen moeten er zoveel mogelijk punten gepakt en punten afgepakt worden om een verlengd verblijf in 1e provinciale te kunnen pretenderen. Met enige zin voor drama en suspens: dit was de eerste grote test!

Zoals we wel verwacht hadden, had Lokeren zich versterkt met Vandecasteele (alais Kasteel) en De Mul. Lokerse had de punten nog meer nodig dan ons, en moesten dus alles op alles zetten om nog een beetje hoop op redding te behouden. Klaas was echter niet van de partij, hij bleek met een buikgriepje in bed te liggen. Deze onvervalste degradatietopper ging van start met de 1e en de 3e dubbel. In dubbel 1 gaven Kasteel en De Mul partij tegen Roel en Cedric. Het Lokerse koppel was zoals verwacht sterker en won vrij eenvoudig in 2 sets. Ondertussen speelden Glenn en ik de 3e dubbel tegen David "Buik" Bouwens en Luc "Totem" Toté. Die bijnamen hé... geraak daar maar eens wijs uit... Vanwaar de naam "Buik" trouwens? Dat had ik wel eens graag geweten! In de 1e set bleek Buik een dipje te hebben en sloeg, tot zijn grote ergernis de snelle Tactic-shuttles graag buiten. Helaas konden we ze niet "allemoal in braaand steken" want we hadden ze nog nodig voor de rest wedstrijd. Liefst toch. In de 2e set had Luc het iets moeilijker. Zelfs speelden we wel redelijk goed, niet fantastisch echter, maar goed genoeg om de maat te nemen van Buik en Totem in 2 sets. Met dank aan 2 cadeaupluimen in de 2e set vanwege Lokeren, waarvoor dank!

Dubbel 2 en dubbel 4. Over de 2e dubbel (Bart en David tegen Jan en Cedric) kunnen we kort zijn. Cedric en Jan speelden niet hun beste dubbel van het seizoen, om het eufemistisch uit te drukken, en werden door vooral een sterke Bart vlotjes van het terrein geveegd. Verlies met 21-7 in 2e set zelfs. De andere dubbel tussen Dirk/Johan en Roel/Glenn was echter een spannender kijkstuk. Spannend? Bloedstollend zelfs! Na winst in 1e set van Aaghem, leken Roel en Glenn vlot door te stoten naar winst in de 2e set. Een grote voorsprong (12-17 dacht ik) werd nog weggegeven. Het lokerse duo ging op haar elan door en nam een grote voorsprong in de 3e set. We vreesden dat het kalf bijna verdronken was, maar bij een 19-14 stand in het voordeel van Lokeren sloeg de stress in de benen van Mul en Dirk. Lokeren kon of durfde geen pluim meer afmaken, Oudegem kwam punt na punt terug. Nochtans kreeg Lokeren nog 3 matchpunten, maar deze werden vakkundige wijze verkwanseld. Zelfs een pluim 1 meter boven het net werd nog op miraculeuze wijze in het net geklopt. Duidelijk een overdosis stresshormonen! Glenn en Roel maakten dankbaar gebruik van de twijfel en maakten de klus met 1 matchbal af! Een zucht van opluchting voor ons, mentale dreun voor Lokeren.De collectieve hartritmestoornissen in de zaal gingen terug naar een aanvaardbaar niveau. 2-2, winst zat er nog in, op naar de enkels!

Sluwe ploegkapitein Roel had er op gegokt dat Kasteel de 2e enkel zou spelen en paste onze opstelling daaraan aan. Goed gegokt want nu kon Glenn zoals gehoopt het opnemen tegen het "middeleeuws bouwwerk" (dit is plagiaat uit een ander verslag, maar ik denk dat niemand hierover moeilijk zal doen). Glenn speelde een sterke, bijna foutloze wedstrijd en zette Kasteel op eenvoudige wijze en met mooi badminton opzij. Cedric speelde eerste enkel tegen Johan De Mul. Ce had het in de 1e set moeilijk, bleek een beetje last te hebben met het vizier van het kanon, maar knokte zich met 20-22 naar winst in de 1e set. De 2e set ging merkelijk vlotter en Cedric knalde zich simpel naar winst.
2-4, een puntje was al binnen, maar een extra puntje was meer dan welkom, tijd voor Jan en ik om daar voor te zorgen.

Zelf gaf ik partij aan Bart/Famaey/Famacci, net zoals in de heenwedstrijd. Toen won ik in 2 sets, en hoopte dat dit nu ook het geval zou zijn. De 1e set ging heel vlot, 12-21. De 2e set echter begon mijn motor te sputteren. Een kleine voorsprong werd uit handen gegeven aan de sterk gemotiveerde Bart. De zenuwen sloegen toe bij mij en ik liet mij eenvoudig afmaken door Bart. 1-1.
Jan had ondertussen zijn 1e set verloren tegen Buik, maar won daarna verdient de 2e set. Buik moest eventjes gaan afkoelen in de gang, maar herpakte zich in de 3e set (en met veel pech voor Jan) en won met 21-13.
Ondertussen waren Bart en ik al aan de 3e set begonnen. Zoals al vaker het geval was dit seizoen, mocht ik weer de beslissende match afwerken. Winst voor mij was winst voor de ploeg. Verliezen was geen optie... In het begin van de 3e set kwam verlies wel dichterbij dan winst. Ik kon mezelf niet kalm krijgen en bleef, net zoals in de 2e set, de hysterische trien uit hangen. Bart nam een vierpuntenkloof die hij lang zou behouden. Gelukkig kon ik me net op tijd herpakken, probeerde kalm te blijven, en sloeg de pluimen aan de juiste kant van de lijn. Nu kreeg Bart op zijn beurt last van de zenuwen. De stand kwam op 17-17 terug in evenwicht. Met goeie moed brulde ik me door naar 18-20 en kon ik het afmaken bij het eerste matchpunt! Excuseer voor het geroep en getier, maar het was sterker dan mezelf, de stress hé ;)

Dat het wel spannend moet geweest zijn, zag ik aan de kinderlijke vreugdesprongetjes op de bank. Maar hey, dat is niet erg Cedric, voor eventjes mocht dat wel. Het is maar een klein deukje in uw imago.

Mooie winst, met wat geluk, maar dat mag ook wel eens. De mannen van Lokeren waren er duidelijk niet goed van. Voor hen betekent dit verlies dat hun situatie zeer penibel wordt. Wij hebben terug aansluiting gevonden met Drive en Lokerse 3H, maar het behoud is zeker nog niet binnen. Binnen 3 weken volgt een nieuwe belangrijke match, thuis, tegen Drive. Ook hier graag hetzelfde resultaat! Supporters op post in deze derby!

Nils